وپاك مى‌شود و اگر زن صاحب عادت وقتيه وعدديه باشد وهشت روز از اول ماه باشد، همه آن حيض است، اگرچه به رنگ حيض نباشد و اگر عادت ماهيانه او سه روز اول ماه باشد نيز همه آنها حيض است واگرصاحب عادت وقتيه نباشد هر دو خون حيض است ومدت پاكى بين آن دو خون بعيد نيست كه پاك باشد، اما بهتر آن است كه بين اعمال طاهره وتروك حائض جمع كند و چنان‌چه هيچ يك از آن دوخون در ايام عادت نباشد وداراى صفات حيض نيز نباشد، استحاضه است، ولى اگر يكى داراى صفات باشد، حيض است.

دوم: آن كه مجموع دو خون ومدت پاكى آن از ده روز تجاوز كند، مثلًا زنى در اول ماه پنج روزخون مى‌بيند وسه روز پاك مى‌شود ودوباره چهار روز خون مى‌بيند، پس اگر خون اول در ايام عادت باشد ودومى در غير ايام عادت و فاقد صفات باشد، اولى حيض ودومى استحاضه است، ولى اگردومى داراى صفات حيض باشد- مشهور اين است كه استحاضه است اما اين از اشكال خالى نيست- وبايد بنابراحتياط واجب اين زن وزنى كه خون دوم را فقط در ايام عادت مى‌بيند، بين تروك حائض واعمال مستحاضه جمع نمايد. اگر هر دو خون در ايام عادت نباشد- اگر خود زن صاحب عادت نباشد- چنان‌چه يكى به صفت حيض باشد، آن خون حيض است و ديگرى استحاضه است و چنان‌چه هر دو فاقد صفت باشند، هر دو استحاضه است و چنان‌چه هر دو داراى صفت بودند بايد بين اعمال مستحاضه وتروك حائض احتياطاً جمع كند.

(مسأله 224) اگر زن بين دو خون، ده روز پاك شود، چنان‌چه هر دو خون در عادت، يا داراى صفات حيض باشد، يا يكى در عادت وديگرى داراى صفات حيض باشد، هر كدام يك حيض مستقل محسوب مى‌شود، ولى خونى كه فاقد صفات و در روزهاى عادت نباشد استحاضه است.

استبراء و استظهار

اگر زن قبل از ده روز پاك شود و احتمال دهد كه در باطن رحم، خون هست واجب است استبراءكند، در صورتى كه احتياط ممكن نباشد، به اين معنى كه قدرى پنبه داخل فرج نمايد وكمى صبر كندآنگاه بيرون آورد، چنان‌چه آلوده باشد بر حيض باقى مى‌ماند، و اگر آلوده نباشد غسل كند حتى اگر گمان برگشتن خون را بدهد، مگر آن كه زن بداند يا مطمئن باشد كه در ميان‌