دوم روز پنجم از خون پاك شود به آن صاحب عادت وقتيه مى‌گويند. اگر فقط تعداد روزهاى حيض، يكى باشد، مثلًا درماه اول از پنجم تا دهم و در ماه دوم از دوازدهم تا هفدهم خون ببيند به آن صاحب عادت عدديه مى‌گويند.

(مسأله 220) زنى كه عادت وقتيه دارد چه عدديه باشد وچه نباشد، وقتى در آغاز ايام عادت يا قبل از آن، يك يا دو روز خون ببيند اگرچه به رنگ زرد ورقيق باشد، بايد اعمال حائض را انجام دهد، ولى اگر بعداً معلوم شد كه حيض نبوده مثلًا قبل از سه روز قطع شد، بايد نمازها را قضا كند.

(مسأله 221) زنى كه عادت وقتيه ندارد چه عدديه باشد وچه نباشد مثل مبتدئه، اگر خونى داراى صفات حيض- مثل حرارت، سرخ يا سياه و با سوزش باشد- ببيند حيض است. اما اگر بعداً معلوم شود كه حيض نبوده مثلًا قبل از سه روز قطع شود، بايد نمازها را قضا نمايد و اگر خون فاقد صفات حيض باشد، حكم حيض را ندارد.

(مسأله 222) اگر خون به مقدار زيادى از صاحب عادت وقتيه جلو يا عقب بيفتد وصفات حيض داشته باشد، حيض است وگرنه استحاضه.

(مسأله 223) عادت ماهيانه با تميز صفات پديد نمى‌آيد، بنابراين اگر زنى دو ماه پشت سرهم خونى كه داراى صفات حيض است ببيند چون تميز صفات باعث عادت نمى‌شود، داراى عادت مشخصى نمى باشد و چنان‌چه ماه سوم در همان وقت، خون زردى كه داراى صفات حيض نيست ببيند، بايد اعمال مستحاضه را انجام دهد، ولى اگر زنى به حيض خود مطمئن باشد، اگرچه ماه سوم خونى كه داراى صفات حيض نيست ببيند، بايد آن را حيض حساب نمايد.

حكم خونى كه دو مرتبه ديده شود

هر خونى را كه زن در ايام عادت وقتيه مى‌بيند اگرچه صفات حيض را نداشته باشد حيض است، اما اگر خون فاقد صفات در غير ايام عادت وقتيه باشد، استحاضه است و اگر زنى سه روز خون ببيند وپاك شود سپس سه روز يا بيشتر خون ببيند دوحالت دارد:

اول: اين كه مجموع دو خون ومدت پاكى، از ده روز تجاوز نكند، پس اگر هر دو را در ايام عادت يا به صفات حيض يا يكى در ايام عادت ودومى به صفات حيض باشد، همه آن حيض است، مثلًا اول ماه سه روز خون مى‌بيند ودو روز پاك مى‌شود سپس سه روز ديگر خون مى‌بيند