است.

(مسأله 2040) كسى كه ديوار خانه‌اش در كوچه بن بست قرار دارد، نمى‌تواند درى را بسوى آن باز كند مگر اين‌كه صاحبان كوچه اجازه دهند، البته مى‌تواند شكافى يا پنجره‌اى به طرف آن باز كند، امّا اگر بازكردن در براى عبور نباشد، بلكه براى مجرّد آمدن هوا يا روشنايى باشد، ظاهراً مانعى ندارد.

(مسأله 2041) هريك ازصاحبان كوچه بن بست مى‌تواند در آن بنشيند و راه برود و خود و عيال و چهارپايانش از آنجا بطرف خانه‌اش تردّد نمايند واذن بقيه شركا لازم نيست، اگرچه در ميان آنها افرادقاصر (مثلًا غير بالغ و ديوانه) باشند، حتّى اگر در تصرّف با آنها مساوى نباشد.

(مسأله 2042) استفاده از خيابانها وراههاى عمومى براى نشستن، خوابيدن، نماز خواندن و خريد و فروش يا مانند اينها براى همه جايز است، تا وقتى كه مزاحمت براى عابران نباشد، و هيچ‌كس حق ندارد او را از اين كار باز دارد، همان‌گونه كه حق ندارد در مقدارى كه به گذاشتن كالايش و ايستادن براى معامله و غير اينها نياز دارد براى او مزاحمت ايجاد كند.

(مسأله 2043) اگر كسى در نقطه‌اى از خيابان بنشيند سپس بلند شود، چنان‌چه براى استراحت ومانندآن باشد، حقّش باطل مى‌شود، ولى اگر براى كار ومانند آن نشسته، چنان‌چه ترك آن محل بعد از حاصل شدن غرضش باشد يا اين‌كه قصد برگشت نداشته باشد، حق اواز بين مى‌رود، پس اگر ديگرى در جاى او بنشيند، حق ندارد او را منع كند.

(مسأله 2044) اگر كسى قبل از اتمام كارش بلند شود وقصد داشته باشد دوباره برگردد، بعيد نيست كه حقش ساقط شود حتّى اگر كالا يا فرش وى در آن جا مانده باشد. در مسجد و مانند آن نيز مطلب چنين است كه اگر شخصى در مسجد نماز بخواند يا براى خواندن قرآن يا غير آن بنشيند، ديگرى حق ندارد براى او مزاحمت ايجاد كند، ولى اگر بلند شود ديگر در آنجا حقى ندارد اگرچه قصدش اين باشد كه دوباره برگردد و در آنجا نماز بخواند، البته اگر مدت خروج وبلندشدن كم باشد، مثل اين‌كه براى آشاميدن آبى كه در نزديكى او قرار دارد يا براى شستن دستها وصورت يا مانند اينها بلند شود، مانعى ندارد وحق او باقى است.

(مسأله 2045) خيابان عمومى با چند چيز تحقق پيدا مى‌كند:

1- كثرت تردّد وعبور مردم وقافله‌ها و وسايل نقليه در زمين موات.