(مسأله 1674) اجاره با مرگ موجر ومستأجر باطل نمى‌شود حتّى در جايى كه خانه‌اى را براى سكونت خود اجاره كرده، سپس بميرد. اما اگر موجر شرط كند كه فقط خود مستأجر از عين مورد اجاره استفاده كند، در اين صورت اگر مستأجر بميرد، مرگ او دو حكم را در پى دارد:

1- ملكيت منفعت به ورثه منتقل مى‌شود.

2- موجر از جهت تخلّف شرط توسط مستأجر مخيّر است بين اين‌كه اجاره را تا آخر مدت آن امضاء كند يا اين‌كه فسخ نمايد كه در صورت فسخ، بنابراظهر بايد اجرت را نسبت به مدّت باقيمانده از اجاره به وارث مستأجر برگرداند، اگرچه بهتر است كه بين آنها مصالحه شود به اين صورت كه وارث مستأجر، تمام اجرت تعيين شده را به موجر بدل از اجرت المثلِ منفعتى كه استفاده نموده برگرداند. البته اگر شخصى خود را براى كارى اجير كند كه خودش مباشرتاً انجام دهد، مانند دوختن لباس يا نوشتن چيزى، يا ساختن خانه اى، اگر اجير قبل از پايان زمان انجام دادن كار بميرد، اجاره باطل است، اين در صورتى است كه عنوان مباشرت قيد عمل باشد، ولى اگر مباشرت شرط باشد و متعلّق اجاره خودكار باشد، اجاره باطل نخواهد بود ولى خيار تخلّف شرط براى مستأجر ثابت است.

(مسأله 1675) اگر نسل قبلى از موقوف عليهم، عين موقوفه را اجاره دهند وقبل از تمام شدن مدّت اجاره، منقرض شوند، اجاره باطل است، ولى اگر اجاره دادن آنها از باب ولايت و به مصلحت تمام نسلها باشد، در اين صورت با انقراض آنها اجاره باطل نخواهد بود.

(مسأله 1676) اگر كسى براى كارى بدون قيد مباشرت اجير شود وقدرت انجام آن را اگرچه به واسطه فرد ديگرى داشته باشد، در صورتى كه بميرد، اجاره باطل نمى‌شود و انجام دادن عمل مانند ساير ديون از اصل تركه او خواهد بود.

(مسأله 1677) اگر ولىّ، مال كودك نابالغ را براى زمانى بيش از زمان بلوغش اجاره دهد، صحيح است، امّا اگر خود كودك را آن گونه اجاره دهد اگر چه مصلحت هم داشته باشد، اجاره در بعد از بلوغ صحيح نيست.

(مسأله 1678) اگر زن، خود را در مدّت معيّنى براى خدمت اجير كند و در اثناء مدّت ازدواج نمايد، درصورتى كه كار وى با حق شوهر منافات نداشته باشد، اجاره باطل نمى‌شود وفرقى نمى‌كند كه زمان اجاره جلوتر از زمان ازدواج يا همزمان يا بعد از آن باشد.