(مسأله 399) عرق جنب از حرام پاك است ومانع از نماز نمى‌شود، ولى احتياط آن است كه با آن نماز نخواند و از آن دورى كند.

(مسأله 400) عرق شتر وهر حيوانى كه به خوردن نجاست عادت كرده پاك است، ولى نماز در آن جايز نيست.

راه نجس شدن چيزهاى پاك‌

(مسأله 401) اگر چيز پاكى با نجس ملاقات كند بطورى كه يكى از آن‌ها يا هر دو به گونه‌اى‌تر باشدكه به ديگرى سرايت كند، آن چيز پاك نجس مى‌شود. اگر هر دو خشك باشند يا ترى آن به قدرى كم باشد كه به ديگرى سرايت نكند نجس نمى‌شود. مايعى كه رطوبت ندارد مثل طلا و نقره، چنان‌چه درظرف نجسى ذوب شوند، نجس نمى شوند.

(مسأله 402) اگر كف زمين نجس باشد، به طورى كه رطوبت آن به فرش سرايت كند و آن را سنگين نمايد آن فرش نجس نمى‌شود. همچنين رطوبت توالت و چيزهاى نجس كه به ديوار مسجد سرايت مى‌كند و گاهى موجب خرابى آن مى‌گردد نجس نمى‌شود.

(مسأله 403) مايعات پاك وقتى نجس مى‌شوند كه از بالا به پايين و با فشار جارى نباشند والا فقط محل ملاقات نجس مى‌شود، بنابراين با ريختن آب آفتابه روى چيز نجس، فقط محل ملاقات را نجس مى‌كند اما آب آفتابه وآبى كه با نجس ملاقات نكرده پاك است واين حكم در آب فوّاره‌اى كه ازپايين به بالا با فشار خارج مى‌شود يا از جايى از زمين به جاى ديگرى كه موازى آن مى‌باشد جريان پيداكند جارى است.

(مسأله 404) اشياء جامد اگر با نجاست ملاقات كند در صورتى كه يكى از آن دو رطوبت مسريه داشته باشد فقط محل ملاقات نجس مى‌شود. خيار و خربزه و مانند اين‌ها كه رطوبت سرايت كننده دارند، به هر قسمت آن نجاست برسد نجس مى‌شوند، اما جاهاى ديگر آن‌ها پاك است. همچنين جايى از بدن انسان كه عرق كرده است، چنان‌چه نجاستى به آن برسد، فقط جايى كه نجاست رسيده نجس مى‌شود و اگر عرق متنجّس به جاهاى ديگر جارى شود، آن جا را نيزنجس مى‌كند.

(مسأله 405) سرايت نجاست در مايعات در صورتى همه آن را نجس مى‌كند كه مايع غليظ