غير بانكى‌ها. در سال 1994، بانك‌ها با آغاز كاوش در اينترنت، تلاش كردند از بانكدارى اينترنتى به عنوان يك سيستم تحويل‌دارى پيشنهادى براى محصولات و خدماتشان استفاده كنند. اين نوع بانك براى هر تراكنشى، قيمت كم‌ترى را از بانك‌هاى فيزيكى پيشنهاد مى‌كرد. هم‌چنين به دسترسى بازارهاى جهانى و آسايش مشتريان توجهى بيش‌تر نشان مى‌داد. تا ژانويه 1995، فقط 24 بانك در شبكه اينترنت وجود داشت، اما به فاصله يك سال، هشتصد بانك بر اين تعداد افزوده شد. اكنون بانكدارى الكترونيكى در دنيا به امرى عادى تبديل شده است كه بسيارى از معاملات كلان با تبديل ارقام در آن‌ها انجام مى‌شود.

مشكلات فراروى بانكدارى در كشورهاى اسلامى‌

بانك‌ها به عنوان يكى از مهم‌ترين نهادهاى جامعه، كاركردهاى متنوع و مختلفى دارند كه در همكارى با ديگر نهادهاى اجتماعى و اقتصادى، مى‌توانند زندگى افراد جامعه را سامان دهند. «بانك» با مفهوم «پول» بسيار گره خورده است، اما بانك‌ها در هدايت سرمايه به سوى توليد و كارهاى خدماتى نيز نقش به سزايى دارند. به نظر مى‌رسد بانك‌ها نقش واسطه‌گرى خود در گذشته را از دست داده و اكنون به بنگاه‌هايى اقتصادى تبديل شده‌اند كه كاركرد اقتصادى چشم‌گيرى دارند و مانند قلب انسان، پول و ثروت را در رگ‌هاى جامعه به گردش در مى‌آورند. هر گونه نارسايى و تغيير در اين سامانه مى‌تواند جامعه را فلج كند. اين نهاد عظيم و قدرتمند در تمام جوامع پيشرفته و عقب‌افتاده به عنوان منبع قدرت، نفوذ يا اقتدار نقش بازى مى‌كند. متأسفانه بانك‌ها در كشورهاى غربى در خدمت سرمايه‌داران قرار دارند و با ترويج ربا، فاصله طبقاتى را افزايش‌