19- پذيرش سپرده‌هاى مشتريان توسط بانك‌

انواع سپرده‌هاى بانكى‌

1. سپرده‌هاى ثابت: مشتريان سرمايه خود را براى مدت زمانى معين به انگيزه سرمايه‌گذارى و پس‌انداز در بانك مى‌گذارند و در اين مدت حق ندارند آن را از بانك مطالبه كنند.

2. سپرده‌هاى جارى: همان سپرده‌هاى ديدارى است كه آن را حسب جارى نيز مى‌نامند. سپرده‌گذاران مى‌توانند مبالغ دل‌خواه خود را از موجودى حساب‌شان برداشت كنند، به اين شرط كه مبلغ درخواستى، بيش‌تر از موجودى نباشد.

البته بر اساس اعتمادى كه بين بانك و مشترى وجود دارد، گاهى بانك به مشترى خود اجازه مى‌دهد مبلغى را- كه خود بانك مقدارش را تعيين مى‌كند- برداشت كند كه به آن، برداشت «بدون پشتوانه»، «بدون وثيقه» يا «اضافه برداشت» گفته مى‌شود.

3. سپرده‌هاى پس‌انداز: ميان سپرده جارى و پس‌انداز تفاوتى وجود ندارد، زيرا هر دو از نوع سپرده‌هاى ديدارى هستند و مشترى هر زمان كه بخواهد، مى‌تواند از حساب خود برداشت كند. در سيستم رايج بانكى، بانك موظف است به سپرده‌هاى پس‌انداز، سودى هرچند اندك پرداخت نمايد.

با در نظر گرفتن مفهوم امانت (وديعه) در فقه اسلامى و به دليل اين‌كه سپرده‌گذاران به بانك اجازه تصرف اعتبارى و خارجى در پول و اموالشان را