استدلال بر نظريه مختار خود، آن را بطور دقيق و منظم مى‌نويسند[1] و به استاد عرضه مى‌دارند تا استاد صحت و اتقان نظرات خود و قوت علمى و اجتهادى نويسنده را تأييد كند كه به عنوان شاهد گوياى اجتهاد نويسنده مى‌تواند باشد. اين نوشته‌ها و كتاب‌ها در حوزه به «تقريرات» معروف است.

فياض از آغاز درس خارج مرحوم آيت‌الله خويى، ابتدا درس را براى همكلاسى‌هاى خود تبيين و تقرير مى‌كرد، سپس روز بعد آن را مى‌نوشت تا اينكه تقريرات دور پنجم درس خارج اصول فقه استاد خود خويى را تكميل كرد و در قالب كتابى به نام «المحاضرات» با اجازه استادش منتشر نمود.

[1] . روشى كه در درس خارج حوزه مرسرم است كاملًا با روش بسيار مدرن تحقيق هم خرانى دارد. در روش درس خارج حوزه استاد ابتدا يك مساله را براى بحث انتخاب مى‌كند و در گام دوم، بعد از انتخاب مسأله تحقيق، موضوع محل مناقشه و نزاع را بيان مى‌دارد، و براى اينكه موضوع بحث خوب روشن گردد، استاد مفاهيم به كار رفته در مسأله را به صورت روشن بيان و تعريف كرده و تعريف مختار خود را مشخص مى‌سازد. در گام سوم، استاد ادبيات نظرى مساله را بيان كرده و نظريات مطرح در اين باب را به صورت دقيق ارايه مى‌كند و در گام چهارم چارچوب نظرى بحث را مشخص ساخته و يك نظريه را انتخاب مى‌كند، آن گاه در گام پنجم براى اثبات نظريه مختار، داده‌ها و دلايلى را جمع آورى مى‌كند و بعد از تجزيه و تحليل و استدلال با يك نتيجه‌گيرى و جمع بندى مباحث را به پايان مى‌رساند و نظريات خود را به صورت مستدل و مشخص بيان مى‌كند.( مترجم)