جانب خداى متعال به عالم شهادت برسد- به علم غيب و وسائل غيبى، علم به امور نمى‌يابند. پس به صورت عمومى انبياء و اوصياء با اسلوب‌هاى بشرى عمل مى‌نمايند و امام حسين (ع) نيز از اين قاعده استثناء نيست. ورود ابن زياد به كوفه و شهادت سفير امام (ع) يعنى جناب مسلم و حوادثى كه در پى آن در كوفه رخ داد، زمينه كار و اوضاع و شرايط را تغيير داد و در نهايت امام (ع) به هدفى كه از قبل تعيين فرموده بود نرسيد.

اصحاب اين تفسير سعى كرده‌اند كه براى اثبات ادعاى خود به برخى از نصوص و رواياتى كه از خود امام حسين (ع) وارد شده است استناد كنند. ما پيش از پرداختن به اين نصوص به اين مطلب مى‌پردازيم كه اين نظريه، نظريه‌اى است تا حدى مثبت و ايجابى.

مزاياى تفسير سياسى بر تفسير غيبى‌

مزاياى تفسير سياسى بر تفسير غيبى‌

اولًا: اين تفسير، قضيه امام حسين (ع) را قضيه‌اى اجتماعى مى‌داند كه در سطح داورى عمومى امرى معقول و قابل فهم جلوه مى‌كند. در حالى كه تفسير نخست، اين قضيه را، قضيه‌اى غيبى و مبهم و از امور خاص و مختص به معصومين (عليهم السّلام) مى‌داند.

ثانياً: بر اساس اين تفسير، قضيه امام حسين (ع) داراى اين پيام و مدلول است كه مسؤوليت و تكليف سياسى از جمله‌