5- مسجد جامع هر شهر، كه يك نماز در آن معادل با يكصد نماز است.

6- مسجد محلّه، كه يك نماز در آن مساوى با بيست و پنج نماز است.

7- مسجد بازار، كه يك نماز در آن برابر با دوازده نماز است.

863- همسايه مسجد اگر عذرى نداشته باشد، مكروه است كه در غير آن مسجد نماز بخواند.

864- مستحب است انسان با كسى كه در مسجد حاضر نمى‌شود غذا نخورد، و در كارها با او مشورت نكند، و با او همسايه نشود، و از او زن نگيرد، و به او زن ندهد.

865- نماز خواندن در مسجدى كه نمازگزار ندارد مستحب است، و از حضرت صادق (عليه السلام) منقول است كه: «سه چيز به خداوند عزّ و جلّ شكايت مى‌كنند:

مسجد خرابى كه اهل محل در آن نماز نخوانند، و عالمى كه ميان جُهّال باشد، و قرآنى كه در محلى قرار داده شده و غبار روى آن نشسته باشد، و كسى از آن قرائت نكند».

866- رفت و آمد كردن زياد به مساجد مستحب است، و از حضرت رسول (صلى اللَّهُ عليه و آله و سلّم) منقول است: «كسى كه به سوى مسجدى از مساجد خدا برود، تا وقتى كه برگردد خداوند به هر قدمى كه بر مى‌دارد براى او ده حسنه مى‌نويسد، و ده گناه از او محو مى‌نمايد، و ده درجه رتبه او را بلند مى‌گرداند».

867- نماز خواندن در مسجدى كه با مال غير مشروع يا از روى رياء ساخته شده است جائز نيست.

دوم- حرم ائمّه معصومين (ع):

868- نماز خواندن در حرم ائمّه معصومين (عليهم السلام) مستحب است، بلكه نماز خواندن در آن مكانها بهتر از نماز خواندن در مسجد مى‌باشد، حتى نماز خواندن در حرم مطهّر حضرت امير المؤمنين (عليه السلام) برابر با دويست هزار نماز است.

سوم- روضات انبياء و مقامات صلحاء:

869- نماز خواندن در روضات انبياء و مقامات اولياء و صلحاء و علماء و بندگان صالح خدا مستحب است، بلكه نماز خواندن در منزل زندگان آنها نيز افضل است.

چهارم- جايى كه زن از نامحرم محفوظ است:

870- مستحب است زنان در جايى نماز بخوانند كه براى محفوظ بودن آنها از