نامحرم در هنگام نماز مناسب‌تر است، خواه آنجا خانه باشد يا مسجد يا جاى ديگر؛ ولى اگر بتوانند كاملًا خود را از نامحرم حفظ كنند، بهتر است در مسجد نماز بخوانند.

پنجم- جايى كه براى نماز وضع شده است:

871- نمازخانه‌هايى كه در ادارات و بيمارستانها و مدارس و مسافرخانه‌ها و ...

ساخته مى‌شوند، و نيز جايى كه شخص براى خواندن نماز در خانه خود معيّن مى‌كند[1] از مكانهاى مكان افضل محسوب مى‌شوند؛ ولى احكام مسجد بر آنها جارى نيست.

872- مستحب است انسان نمازهاى خود را در مكانهاى متعدد بجا آورد، تا روز قيامت همه آن مكانها درباره او شهادت دهند.

مكانهاى مكروه براى نماز:

873- نماز خواندن در بيست و نُه مكان مكروه مى‌باشد:

1- حمّام، 2- آشپزخانه، 3- جاى كثيفى كه طبع انسان از آن متنفّر باشد، 4- محل ريختن زباله، 5- مستراح، حتى بر بام آن، 6- كشتارگاه، 7- ميخانه، 8- آتشكده، 9- خانه مجوسى؛ مگر اينكه آن را آب پاشى نمايند و پس از خشك شدن نماز بخوانند، 10- زمين شوره‌زار، 11- زمينى كه عذاب بر آن نازل شده يا اهلش را فرو برده است، 12- محل نگهدارى شتر و اسب و قاطر و الاغ و گاو و بز و گوسفند، 13- روى برف و يخ، 14- روى لانه مورچگان، هرچند در آن نباشند، يا در طول نماز بيرون نيايند، 15- مسير آب نهر و رودخانه، هرچند وقت نماز آب در آنها نباشد، 16- جاده و خيابان و كوچه؛ ولى اگر نماز خواندن مزاحم عابرين باشد نماز باطل است، 17- روبروى آتش يا چراغ روشن، 18- روبروى عكس يا مجسمه چيزى كه روح دارد؛ مگر اينكه روى آنها پرده بكشند، 19- جايى كه عكس در آنجا باشد، هرچند روبروى نمازگزار نباشد، 20- روبروى ديوار چاه ادرار يا چاه مستراحى كه رطوبت آنها از ديوار ظاهر باشد؛ ولى با پوشاندن آن ديوار كراهت زائل مى‌شود، 21- جايى كه روبروى نمازگزار غائط باشد، 22- مقابل كتاب يا قرآن گشوده يا چيزى كه حواس نمازگزار را به خود مشغول كند، 23- روبروى انسان، 24- روبروى درب باز، 25- در

[1] - مستحب است انسان در منزل خود جايى را براى نماز خواندن معيّن كند.