ديوار فاصله باشد كه بى‌احترامى نشود اشكال ندارد؛ ولى فاصله شدن صندوق شريف و ضريح و پارچه‌اى كه روى آن انداخته‌اند كافى نيست.

شرط هفتم- نجس و تَر نباشد:

859- اگر مكان نمازگزار نجس باشد، نبايد به طورى تَر باشد كه رطوبت آن به بدن يا لباس او برسد؛ ولى جايى كه پيشانى را بر آن مى‌گذارد اگر نجس باشد، در صورتى كه خشك هم باشد نماز باطل است؛ و احتياط مستحب آن است كه مكان نمازگزار اصلًا نجس نباشد.

شرط هشتم- عرفاً مسطّح باشد:

860- جاى پيشانى نمازگزار- به تفصيلى كه در احكام سجده گفته مى‌شود- نبايد بيش از چهار انگشت بسته از جاى سر انگشتان پاى او بلندتر يا پست‌تر باشد.

شرط نهم- مرد و زن نامحرم در خلوت به نماز نايستند:

861- بودن مرد و زن نامحرم در جايى كه كسى ديگرى آنجا نيست و كسى هم نمى‌تواند وارد آنجا شود، با احتمال وقوع معصيت حرام است؛ و احتياط واجب آن است كه در آنجا نماز نخوانند؛ ولى اگر يكى از آنها مشغول نماز باشد و ديگرى كه با او نامحرم است وارد شود، به پايان رساندن آن نماز اشكال ندارد.

مكانهاى افضل براى نماز:

نماز خواندن در پنج مكان به گونه‌اى كه بيان مى‌شوند مستحب و افضل است:

اول- مسجد:

862- در شرع مقدس اسلام بسيار سفارش شده است كه نمازگزاران نماز را در مسجد بخوانند؛ و مساجد به ترتيب فضيلت عبارتند از:

1- مسجدالحرام، كه يك نماز در آن برابر با هزار هزار- يك ميليون- نماز است.

2- مسجد پيغمبر (صلّى اللَّهُ عليه و آله)، كه يك نماز در آن مساوى با ده هزار نماز مى‌باشد.

3- مسجد كوفه، كه يك نماز در آن برابر با يك هزار نماز است.

4- مسجد الأقصى (بيت المقدّس)، كه يك نماز در آن مسجد نيز برابر با يك هزار نماز است.