1137- مكروه است ميّت را با مُشك و عنبر و عود و عطرهاى ديگر خوشبو كنند، يا براى حنوط اينها را با كافور مخلوط نمايند.

1138- بهتر است اول كافور را به پيشانى ميّت بمالند؛ ولى در جاهاى ديگر ترتيب لازم نيست.

1139- بهتر است ميّت را پيش از كفن كردن حنوط نمايند؛ اگرچه حنوط كردن ميّت در بين كفن كردن و بعد از آن هم مانعى ندارد.

1140- اگر از كافور چيزى زياد بيايد، بهتر است آن را بر سينه ميّت بگذارند.

1141- داخل كردن كافور در چشم و گوش و بينى ميّت مكروه است.

احكام مربوط به تكفين:

1142- ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه كه آنها را لنگ و پيراهن و سرتاسرى مى‌گويند كفن نمايند، و واجب است اول لنگ و بعد پيراهن و سپس سرتاسرى را به او بپوشانند.

1143- در تكفين ميّت قصد قربت لازم نيست، و هر كسى آن را انجام دهد صحيح و مجزى است.

1144- كندن لباس شهادت از تن شهيد و پوشاندن كفن بر او جائز نيست؛ اما كندن چيزى كه لباس نيست مانند كفش و كمربند و پوستين و اسلحه اشكال ندارد؛ بلكه بايد هر چيزى را كه لباس محسوب نمى‌شود، و ورثه هم به ماندن آن اجازه نمى‌دهند، از تن او خارج نمايند.

1145- اگر لباسى كه در تن شهيد است مال ديگرى باشد، يا رهنى باشد و آزاد كردن آن هم ممكن نباشد، و صاحب مال يا گرو گيرنده به ماندنش در تن شهيد راضى نباشد، بايد آن لباس را بيرون آورده و او را كفن نمايند.

1146- مقدار واجب لنگ و پيراهن قدرى است كه لنگ از ناف تا زانو و پيراهن از سر شانه تا نصف ساق را بپوشاند، و سرتاسرى نيز از نظر طول بايد به قدرى بلند باشد