عمل حرام مى‌باشد.

1118- هرگاه غسل دهنده به غصبى بودن يكى از چيزهايى كه در شرط پنجم ذكر شد جاهل باشد يا غصبى بودن آن را فراموش كند و بعد از غسل علم پيدا كند، اعاده غسل واجب نيست؛ ولى فقدان شروط قبل از شرط پنجم موجب اعاده است، اگرچه از روى عمد و علم نباشد.

1119- غسل دادن ميّت از روى لباس جائز است؛ لكن اگر ميت و كسى كه او را غسل مى‌دهد هر دو مرد يا هر دو زن باشند، بهتر است غير از عورت جاهاى ديگر ميّت را برهنه كنند.

1120- نگاه كردن به عورت ميّت حرام است، و چنانچه غسل دهنده به عورت او نگاه كند معصيت كرده است، ولى غسل باطل نمى‌شود.

1121- اگر ميّت را با كفن غصبى يا بدون غسل و كفن دفن كنند، يا بعضى از غسلها را انجام نداده باشند- ولو سهواً- يا معلوم شود غسل او باطل بوده است، واجب است قبر را نبش كرده و او را غسل بدهند، و در صورت تعذر غسل تيمم بدهند؛ اما اگر بعد از دفن بفهمند كه اصلًا بر او نماز نخوانده‌اند يا نمازى كه بر او خوانده‌اند باطل بوده است، نبش قبر جائز نمى‌باشد، بلكه بايد بر قبر او نماز بخوانند.

مستحبات مربوط به غسل ميّت:

1122- مستحبات مربوط به غسل ميّت بيست و دو چيز مى‌باشند:

1- ميّت را جهت غسل دادن بر مكان بلند سيمانى يا سنگى يا چوبى قرار دهند؛ و بهتر است طرف سر ميّت بلندتر از طرف پاهايش باشد، 2- ميّت را بالمباشرة- يعنى با دست و بدون بكار بردن ابزار مصنوعى- غسل دهند، 3- أحوط آن است كه وقت غسل دادن ميّت را مثل حالت احتضار رو به قبله بگذارند، 4- پيراهن او را از جانب پاها بيرون آوردند، هرچند كه پاره شود، البته به شرط اينكه كه وُرّاث بالغ اجازه بدهند؛ و بهتر است همين پيراهن را هنگام غسل ساتر عورت او قرار دهند، 5- ميّت را در زير سقف يا خيمه و مانند اينها غسل دهند؛ هرچند زير سقف بهتر است، 6- در