صورتى كه محل غسل دادن ميّت چاه فاضلاب مخصوص نداشته باشد، براى جمع شدن آب غساله گودالى در سمت پاى او بكنند، 7- غير از عورت جاهاى ديگر ميّت را برهنه كنند، 8- اگر غسل دهنده همسر ميّت است، از نگاه كردن به عورت او خودارى كند، 9- اگر غسل دهنده در بدن ميّت عيبى ببيند، آن را بپوشاند و به كسى خبر ندهد، 10- اگر ممكن است انگشتهاى ميّت را آهسته آهسته بمالند تا نرم شود، 11- پيش از هر غسل دستهاى ميّت را سه دفعه تا نصف ذراع بشويند؛ و بهتر است اول با آب سدر بعد با آب كافور بشويند؛ و سزاوار است در دفعه سوم شستن با آب خالص ترك نشود، 12- پيش از غسل سر ميّت را با كف سدر يا گُل خطمى بشويند، به طورى كه وارد گوش يا بينى او نشود، 13- پيش از غسل سه دفعه عورتين ميّت را با آب سدر يا با گياه اشنان بشويند؛ و أحوط لازم آن است كه براى انجام اين كار چيزى مانند پارچه به دست خود بپيچند، 14- در دو غسل اول دست بر شكم ميّت بمالند؛ مگر اينكه حامله باشد و طفل در شكم او مرده باشد، كه در اين صورت دست ماليدن بر شكم او مكروه است، 15- در هر غسلى از غسلهاى سه گانه از طرف راست سر ميّت شروع كنند، 16- غسل دهنده در سمت راست ميّت بايستد، 17- هنگام ريختن آب به جهت زيادى يقين دست بر بدن ميّت بمالند؛ مگر اينكه بترسند چيزى از بدنش كنده شود، كه در اين صورت ريختن آب كافى است، 18- آب غسل به مقدار شش يا هفت مَشك باشد، 19- پيش از غسل اول يا دوم ميّت را مانند وضوءِ نماز وضوء دهند، 20- در غسل هر يك از اعضاء سه گانه ميّت را سه دفعه بشويند، 21- غسل دهنده در حال غسل مشغول به ذكر خدا و استغفار باشد، خصوصاً در وقت گردانيدن ميّت؛ و بهتر است مكرّر بگويد:

«عَفْوَكَ عَفْوَكَ» يا بگويد: «أَللَّهُمَّ هذا بَدَنُ عَبْدِكَ الْمُؤمِنِ، وَ قَدْ أَخْرَجْتَ رُوحَهُ مِنْ بَدَنِه‌، وَ فَرَّقْتَ بَيْنَهُما، فعَفْوَكَ عَفْوَكَ».

22- بعد از غسل بدن او را با پارچه پاكى خشك كنند.

مكروهات مربوط به غسل ميّت:

1123- مكروهات راجع به غسل ميّت يازده چيز مى‌باشند: