باشد مانعى ندارد.

پنجم- حكم مزد گرفتن براى تجهيزات:

1086- مزد گرفتن براى تجهيزات واجبه ميّت مانند غسل و حنوط و كفن و نماز و دفن در صورتى كه واجب كفائى باشند اشكال ندارد؛ ولى بهتر است اجرت را در مقابل كارهاى غير واجب قرار دهند؛ امّا در صورتى كه اين تجهيزات بر شخص انجام دهنده واجب عينى شوند، احتياط واجب آن است كه در مقابل انجام آنها مزد نگيرد.

ششم- مشروع نبودن غسل جبيره‌اى ميت:

1087- جائز نيست ميت را غسل جبيره‌اى بدهند، پس اگر مى‌شود ميت را غسل داد بايد او را غسل بدهند؛ و اگر نمى‌شود او را غسل داد، بايد او را تيمم بدهند؛ و اگر هيچكدام از غسل و تيمم ممكن نباشد، هر دوى آنها ساقط مى‌باشند.

1088- اگر شخصى در حادثه رانندگى كشته شود، و سر او از بين رفته و تمام بدنش لِه شده باشد، چنانچه غسل دادن او موجب تفرق و متلاشى شدن اعضاء او نمى‌شود، بايد او را غسل دهند؛ و در غير اين صورت اگر دستهاى او هست، بايد دستهايش را تيمم بدهند، و اگر سر و دستهايش قابل غسل و تيمم نيست، غسل و تيمم هر دو ساقط است، پس بايد در صورت امكان به گونه‌اى كه كفن نجس نشود او را كفن كرده و دفن نمايند؛ و الّا اگر قطعه قطعه شده باشد و كفن كردن او ممكن نباشد، بايد تمام تكه‌هاى بدن او را در كيسه‌اى بريزند، و بر او نماز بخوانند، و بعد از خواندن نماز ميّت او را دفن نمايند.

1089- اگر شخصى در حادثه رانندگى كشته شود، و براى غسل خون بدن او به هيچ وجه قطع نشود، در صورت امكان بايد صبر كنند تا خون قطع شود؛ و گرنه بايد جاهايى را كه خون از آنها خارج مى‌شود با پنبه يا چسب يا ... مسدود كنند، و از خروج خون جلوگيرى نمايند، و سپس او را غسل دهند؛ و اگر ممكن نيست، چنانچه تيمم دادن او- و لو فقط تيمم دادن بعضى از اعضائش- ممكن باشد، بايد او را تيمم بدهند.

1090- جنازه‌اى را كه كالبد شكافى كرده و سپس آن را دوخته‌اند، و بر اثر اين‌