ششم- وقت كافى براى وضوء يا غسل نداشته باشد:

950- هرگاه مكلف آب داشته باشد ولى وقت به قدرى تنگ باشد كه اگر وضوء بگيرد يا غسل كند تمام نمازش يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده شود، واجب است تيمم كند و نماز را در وقت بخواند.

951- اگر كسى عمداً نماز را به قدرى تأخير بيندازد كه وقت براى وضوء يا غسل نداشته باشد معصيت كرده است، ولى نماز او با تيمم صحيح مى‌باشد؛ اگرچه احتياط مستحب آن است كه قضاء آن نماز را بجا آورد.

952- كسى كه شك دارد اگر وضوء بگيرد يا غسل كند وقت براى نماز او مى‌ماند يا نه، بايد وضوء يا غسل را بجا آورد.

953- كسى كه آب دارد ولى به واسطه تنگى وقت تيمم كرده است، چنانچه بعد از نماز و گذشتن زمانى كه مى‌توانست وضوء بگيرد يا غسل كند آبى كه داشته از دستش برود، در صورتى كه وظيفه‌اش تيمم باشد، بايد براى نمازهاى بعد دوباره تيمّم نمايد، اگرچه تيمم خود را نشكسته باشد.

924- كسى كه آب دارد، اگر به واسطه تنگى وقت با تيمم مشغول نماز شود، و در بين نماز آبى كه داشته از دستش برود، چنانچه وظيفه‌اش تيمم باشد لازم نيست براى نمازهاى بعد دوباره تيمم كند.

955- اگر مكلف به قدرى وقت دارد كه مى‌تواند وضوء بگيرد يا غسل كند و نماز را بدون كارهاى مستحبى آن- مثل اقامه و قنوت- بخواند، بايد غسل كند يا وضوء بگيرد، و نماز را بدون كارهاى مستحبى آن بجا آورد؛ بلكه اگر به اندازه سوره هم وقت ندارد، بايد پس از غسل يا وضوء نماز را بدون سوره بخواند.

956- كسى كه به سبب تنگى وقت وظيفه‌اش تيمم است، اگر تيمم نكند و وضوء بگيرد يا غسل كند، چنانچه با قصد قربت وضوء گرفته يا غسل كرده باشد و يا آنها را براى كارهاى مستحبى- مثل خواندن قرآن- انجام داده باشد، مى‌تواند با آنها نماز بخواند.