حائض واجب و مستحب و مكروه است بر نفساء هم واجب و مستحب و مكروه مى‌باشد.

871- طلاق دادن و نزديكى كردن با زنى كه در حال نفاس است حرام مى‌باشد؛ و اگر شوهرش با او نزديكى كند، احتياط مستحب آن است به دستورى كه در احكام حيض گفته شد كفّاره بدهد.

872- وقتى زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند، و عبادتهاى خود را بجا آورد؛ و چنانچه بعد از پاك شدن دوباره چند روز خون ببيند، و عدد روزهايى كه دوباره خون ديده با عدد روزهايى كه در وسط پاك بوده است روى هم ده روز يا كمتر باشد، تمام آن خون نفاس است، و اگر در روزهايى كه پاك بوده است روزه واجب گرفته باشد، بايد آن روزه را قضاء نمايد.

873- هرگاه زن قبل از ده روز از خون نفاس پاك شود، و احتمال دهد كه در باطن فرج خون هست، بايد مقدارى پنبه داخل فَرج نمايد، و كمى صبر كند، سپس پنبه را آرام بيرون آورد، پس اگر پاك شده است براى عبادتهاى خود غسل كند.

احكام جلوگيرى از خونهاى سه گانه:

874- استفاده از دارو يا آمپول به جهت جلوگيرى يا قطع خون حيض يا استحاضه يا نفاس اگر براى خود زن يا جنينش يا بچه‌اى كه شير مى‌دهد ضرر داشته باشد- هرچند در آينده- حرام است؛ و اگر به تصديق اهل خبره ضررى بر آن مترتب نشود- نه فعلًا و نه در آينده- اشكال ندارد.

875- اگر هر يك از خونهاى حيض يا استحاضه يا نفاس بيش از حد خودش خارج شود، و براى جلوگيرى از زيادى آن كارى كنند كه ضرر نداشته باشد اشكال ندارد؛ بلكه اگر خروج آن زيادى مضرّ باشد، واجب است از خروج آن جلوگيرى نمايند.

876- اگر چيزى داخل رحم گذاشته شود كه خون حيض يا استحاضه يا نفاس را به خود جذب كند، و مانع از رسيدن خون به فضاء فرج شود، و هر روز يا بعد از چند روز آن چيز را بيرون بياورند، به طورى كه فضاء فرج به خون آلوده نشود، احتياط واجب آن‌