خون نفاس ببيند، بايد به اندازه روزهاى عادت خود نفاس قرار دهد، و بعد از آن تا روز دهم عبادت و كارهايى را كه بر نُفساء حرام است ترك نمايد؛ و اگر از ده روز بگذرد استحاضه است، و بايد روزهاى بعد از عادت تا روز دهم را نيز استحاضه قرار دهد، و عبادتهايى را كه در آن روزها بجا نياورده است قضاء نمايد، مثلًا زنى كه عادت او شش روز بوده است، اگر بيش از شش روز خون ببيند، بايد شش روز را نفاس قرار دهد، و پس از آن تا روز دهم عبادت و كارهايى را كه بر نُفساء حرام است ترك نمايد؛ و اگر خون از ده روز بگذرد، از روز بعد از عادت او استحاضه مى‌باشد، پس بايد عبادتهايى را كه بعد از روز ششم ترك كرده است قضاء نمايد.

868- زنى كه در حيض عادت دارد، اگر بعد از زاييدن تا يك ماه يا بيشتر پى در پى خون ببيند، به اندازه روزهاى عادت او نفاس است، و ده روز از خونى كه بعد از نفاس مى‌بيند- هرچند در روزهاى عادت ماهيانه‌اش باشد- استحاضه است، مثلًا زنى كه عادت حيض او از بيستم هر ماه تا بيست و هفتم است، اگر روز دهم ماه وضع حمل كند و تا يك ماه يا بيشتر پى در پى خون ببيند، تا روز هفدهم نفاس و از روز هفدهم تا ده روز- حتى خونى كه در روزهاى عادت خود كه از بيستم تا بيست و هفتم است مى‌بيند- استحاضه مى‌باشد، و بعد از گذشتن ده روز اگر خونى كه مى‌بيند در روزهاى عادتش باشد حيض است، چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد يا نه، و همچنين است اگر خون در روزهاى عادتش نباشد ولى خون صفات حيض را داشته باشد؛ اما اگر خونى كه بعد از گذشتن ده روز از نفاس مى‌بيند در روزهاى عادتش نبوده و نشانه‌هاى حيض را هم نداشته باشد استحاضه است.

869- زنى كه در حيض عادت ندارد، اگر بعد از زايمان تا يك ماه يا بيشتر خون ببيند، ده روز اول آن نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است، و خونى كه بعد از آن مى‌بيند اگر نشانه حيض را داشته باشد حيض است، و الّا آن هم استحاضه مى‌باشد.

احكام نُفساء:

870- كارهايى كه بر حائض حرام است بر نُفساء نيز حرام مى‌باشد؛ و آنچه بر