عذر شخص ديگرى او را وضوء دهد يا در قسمتى از آن
به او كمك نمايد، وضوئش باطل است.
514-
كسى كه نمىتواند كارهاى وضوء را انجام دهد، بايد نائب بگيرد كه او را وضوء دهد؛ و
چنانچه نائب مزد بخواهد، در صورتى كه بتواند بايد به او بدهد، ولى بايد خود او
نيّت وضوء كند و با دست خود مسح نمايد؛ و اگر اين هم ممكن نيست، بايد نائب از دست
او رطوبت بگيرد، و با آن رطوبت سر و پاهاى او را مسح كند.
515-
كسى كه نمىتواند همه كارهاى وضوء را خودش انجام دهد، هر كدام از آنها را كه
مىتواند به تنهايى انجام دهد نبايد براى آن كمك بگيرد.
شرط
دوم- موالات:
516-
اعمال وضوء بايد با موالات- پشت سر هم- انجام گيرند؛ و اگر وضوء گيرنده به قدرى
بين آنها فاصله بيندازد كه وقتى مىخواهد جايى را بشويد يا مسح كند رطوبت جاهايى
كه پيش از آن شسته يا مسح كرده است خود بخود خشك شده باشد، وضوء او باطل مىشود؛
ولى اگر فقط رطوبت عضو جلوتر از عضوى كه مىخواهد بشويد يا مسح كند خشك شود، مثلًا
موقعى كه مىخواهد دست چپ را بشويد رطوبت دست راست خشك گردد ولى صورت تَر باشد،
وضوء او صحيح است.
517-
اگر كسى كارهاى وضوء را پشت سر هم بجا آورد، ولى به واسطه گرماى هوا يا حرارت زياد
بدن و مانند اينها رطوبت خشك شود، وضوء او صحيح است.
518-
راه رفتن در بين وضوء اشكال ندارد، پس اگر وضوء گيرنده بعد از شستن صورت و دستها
چند قدم راه برود و بعد سر و پاهايش را مسح كند، وضوء او صحيح مىباشد.
شرط
سوم- ترتيب:
519-
در وضوء صورت و دست راست و دست چپ بايد به ترتيب شسته شوند، و بعد جلوى سر و روى
پاى راست و روى پاى چپ به ترتيب مسح شوند؛ و اگر وضوء به اين ترتيب انجام نشود
باطل است.