خنده‌دار است.

چيزى كه بطلان پلوراليسم دينى را روشن مى‌سازد، اين است كه آيا شرك و الحاد (طعن بر همه اديان) را نيز شامل مى‌شود يا نه؟

فرض دوم استثناى بى‌دليل و زورگويى و ترجيح بلامرجح است، زيرا انكار آفريدگار و يا تعدد آنان و نيز طعنه زدن و رد كردن شرايع آسمانى يكنوع انديشه است همانند انديشه دين‌داران.

فرض اول تناقض صريح است بلى قايل شدن بوجود خدا و انكار او، و يا قايل شدن بوحدت آفريدگار و تعدد او و يا قول به صحت همه شرايع آسمانى و قول ببطلان آنها جز از ديوانگان و نظير آنان هيچ عاقلى نمى تواند آن را بپذيرد.

پوسته و مغز:

بعضى ادعا دارند دين‌ها هركدام داراى يك مغز هستند و يك پوسته، دينها همه واجد يك مغز هستند و تفاوتى در آن ندارند، و اختلاف در پوسته‌ها ضرر بوحدت اديان نمى‌رساند، پس همه اديان برحقند. در اينكه مغز مشترك هم اديان چيست، اقوالى وجود دارد!

1- مشتركات اديان‌

2- متحول كردن شخصيت انسانها

3- بهداشت روانى حاصل از دين (طهارت روانى متدينين)

اولا تمييز مغز و پوسته اديان، بدليل معتبرى تعريف نشده و لذا اين قول شعارگونه، تخيلى بيش نيست.