پيامبران اولى العزم آنانى مى‌باشند كه شريعت و دين آورده‌اند، و از آيات قرآن به دست مى‌آيد كه آنان پنج تن بوده‌اند: حضرت نوح عليه السلام، حضرت ابراهيم عليه السلام، حضرت موسى عليه السلام، حضرت عيسى عليه السلام و حضرت محمد مصطفى خاتم الانبياء صلى اللّه عليه و آله.

و شريعت هريك ناسخ شريعت پيامبر گذشته بوده است‌[1]. و دين اسلام آخرين دين الهى براى بشر تا روز قيامت مى‌باشد.

در حديث صحيح از اصول كافى آمده است: حلال محمد (ص) تا روز قيامت حلال است و حرام او تا روز قيامت حرام است.

تعداد انبياء و رسولان خداوند به دليل معتبرى ثابت نيست و خداوند به آن دانا است. و احتمالا از صدها هزار بيشتر باشند. خداوند در قرآن مجيد تنها نام 26 پيامبر را ذكر فرموده است:

آدم نوح، إدريس، هود، صالح، ابراهيم، لوط، اسماعيل، اسحاق، يسع، ذو الكفل، إلياس، يونس، اسحاق، يعقوب، يوسف، شعيب، موسى، هارون، داود، سليمان، زكريا، ايوب، يحيى، عيسى، اسماعيل، صادق الوعد (بنابر اينكه ايشان غير از اسماعيل فرزند ابراهيم باشند) و محمد (صلى اللّه عليه و آله و عليهم اجمعين) و ظاهر قرآن،

[1] - از آثار متفرقه بدست مى‌آيد كه دين حضرت ابراهيم در ميان بنى اسماعيل باقى‌مانده و نسخ نشده است. بلى شريعت لاحق ناسخ شريعت سابق بوده ولى فى الجمله و دليلى نداريم كه بگوييم شريعت الحق به طور كلى و صددرصد ناسخ شريعت سابق بوده مگر اسلام كه ناسخ عام شرايع گذشته است.