و تحقير نفس خود و ممكن است مراد از غيرت، در برابر كفار، عدم اعتناء به جاه و مال آنان باشد نه اينكه منظور تكبر در مقابل كفار باشد هرچند احتمال آن نيز وجود دارد.

در بعضى از روايات معتبر وارد شده است كه «هر كس يك دوست مرا خوار گرداند گويا با من جنگيده است» بعيد نيست كه اين روايت و امثال آن خوار نمودن و ذليل نمودن خود انسان را نيز ملاكا شامل شود و اهانت نفس مانند اهانت مؤمنين ديگر حرام باشد.[1]

متأسفانه در پاره‌اى از كتب اخلاقى براى ازاله تكبر سفارشاتى شده است كه با اخلاق و تعاليم اسلامى سازگارى ندارد و حتى از بعضى پيشوايان تصوف نقل شده است كه فعل حرام را بخاطر حفظ تواضع مرتكب شده اند! چه جهالتى و ضلالتى!

يازدهم- ترك مراء (جدل و مجادله)

مجلسى مرحوم مى‌فرمايد: مراء جدال و گفتگو است كه بغرض اظهار كمال و فخر و يا بغرض تعصب باشد كه بسيار مذموم است و اگر بغرض احقاق حق باشد ممدوح است.

از مجموع رواياتى كه در اين زمينه نقل شده است‌[2] زشتى‌

[1] - در روايات آمده است كه اذلال مؤمن باو تفويض نشده و سزاوار نيست كه خود را ذليل نمايد ص 439 ج 4 تفسير برهان.

[2] - ص 127 ج 2 بحار الانوار طبع جديد.