شديدا از قانون عليت، حمايت و پيروى مىكند، عجب افتضاح و رسوايى!!
اگر
تصادف معقول است، پس قانون عليت چه اعتبارى دارد؟!
و
اگر قانون عليت را قبول داريم پس تصادف، مخالف عقل و منطق و علم است؟
اين
تناقضگويى از جان ماتريالستها بيرون نمىرود، ولى در نظر مؤمن تصادف محمال و
ناممكن است و به قانون عليت متعهد است، و نظم بديع سراسر موجودات جهان را از راه
اسباب بخداوند عليم و حكيم مجرد (غير مادى) مىرساند.
دفع
يك شبه:
بعضى
از دانشمندان علوم تجربى كممعلومات، سؤال يا ايراد مىگيرند كه بر اساس قانون
عليت، مؤمنان به خداوند جهان- جل جلاله- نيز دچار بحران فكرى مىشوند، چه از آنان
نيز سؤال مىشود، كه علت وجود خداوند چيست؟ در حاليكه آنان براى خداوند علتى را
نمىپذيرند!
در
مقدمه كتاب اصل انواع كه توسط اسماعيل مظهر به عربى ترجمه شده، داروين در يك
نامهاى كه به دوست خود نوشته، مىگويد، من در جوانى مدتى در وجود خدا ترديد داشتم
كه علت