و تعيين مسئولين بالاى دولتى (رئيس‌جمهور و وكيلان شوراى ملى) توسط آراى مردم است و منظورى كابنيه توسط آراى نمايندگان مردم‌[1] ولى غربى ها اصرار دارند كه دموكراسى ليبراليزم باشد.

واقعيت اين است كه ليبراليزم انديشه زايدى است كه نبايد آنرا جزء دموكراسى دانست. جدايى دين از سياست در مقابل مسيحيت موجه و در مقابل اسلام غلط و حداقل بى‌مورد است‌[2].

مشاركت مردم در حكومت دينى:

اين هم توضيح ديگرى كه مردم در حكومت اسلامى جايگاه خوبى دارد:

آراى مردم در قسمت أحكام كلى تعبدى دينى تاثيرى ندارد بلكه مردم بايد آنها را بدون چون و چرا بپذيرند.

لزوم پذيرفتن أحكام شرعى براى مردم متدين كه به دين الهى از عمق جان اعتقاد دارند، مخالف دموكراسى غربى شمرده نمى‌شود و مردم دستورات دينى خود را با رضاى خاطر قبول دارند و حتى براى دفاع از آنها تلاش و جهاد مى‌كنند.

[1] - و همچنين تعيين رئيس حكومت در سيستم پارلمانى.

[2] - اوراق كمپيوتر شده اين رساله تا اينجا در شب 23( ليلة القدر) ماه رمضان 1433- 21/ 5/ 1391 ساعت دو شب در حوزه علميه خاتم النبين كابل اصلاح اغلاط چاپى به آخر رسيد و بقيه اوراق قليله روز 23 رمضان المبارك اصلاح شد( مؤلف).