الحاقى چهارم: دموكراسى و حكومت مردم بر مردم‌

واقعيت اين است كه ريشه مشكل‌تراشى‌هاى جمعى از فرهنگيان و فرهيختگان در كشورهاى اسلامى- با قطع نظر از حكومت يا بعضى از دوره‌هاى خلافت عثمانى در تريكه و جنگ‌هاى داخلى چند حزب جهادى در كشور ما و نظاير آنها- و تشكيك آنان در مقبوليت حكومت اسلامى نه در دلايل عقلى و نه در عدم صراحت نصوص دينى است، بلكه در تبليغات غربى‌ها در لزوم جدايى دين از دولت است.

اگر يك حكومت دينى صددرصد بر اساس آراى مردم تشكيل شود باز هم مورد پسند غربيها نخواهد بود. ده‌ها ايراد و بهانه بر آن مى‌گيرند و حكومت انتخابى و دموكراسى وقتى مورد قبول غربيها واقع مى‌شود كه اولا از دين جدا باشد و ثانيا مخالف منافع آنان نباشد.

معناى دموكراسى اگر فرضا درست باشد غير از آزادى‌هاى بى‌بندو بار فردى و غير از عدالت اجتماعى است. معناى دموكراسى حاكميت ملى‌