نمى‌شدند لذا قرآن مجيد به آنان ارشاد مى‌فرمايد كه: اى اهل كتاب در دين خود غلو نكنيد (لا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ) غالب متخاصمين صف مقدم جنگهاى احمقانه مذهبى متعصبينى هستند نادان كه هيچ معرفت واقعى و استدلالى از دين و مذهب ندارند و در جهالت شرم‌آورى بسر ميبرند و ده‌ها گناه كبيره را هم مرتكب ميشوند و خيال ميكنند عبادت ميكنند درحاليكه تدين را فداى تعصب مذهبى خود ميكنند.

وظيفه علماى فهميده و كامل طرفين در ارشاد اين دسته بسيار سنگين است كه با جهالت عمومى مبارزه كنند و جلو غلو و تعصب ناروا را بگيرند (وفقهم الله تعالى)

در پايان بايد بيك امر فتنه‌انگيز مهم اشاره شود و آن فحش دادن جمعى از جاهلان به خلفا و امامان است. بعضى از مردم نادان شيعه به خلفاى سه‌گانه دشنام ميدهند و يا از آنان بدگويى ميكنند، جمعى از عوام و نويسندگان مغرض سنى به ائمه اهل البيت افتراء مى‌بندند و حتى امام جعفر صادق (ع) را دروغگو معرفى ميكنند اين موضوع مهيج‌ترين ماده نزاعها و بدبينيها و حتى خونريزيها ميباشد، چون اختلاف در فرد مؤثرتر از اختلاف در اهل سنت.

بنظر نگارنده طى يك فتواى مشترك، دانشمندان سنى و شيعه بايد اين عمل را تحريم كنند و مرتكب آنرا تعزير نمايند. ولى اين عمل با آن همه بدى كه دارد بايد تخلف فردى بحساب آيد و ربطى به مذهب داده نشود، پاره‌اى از نويسندگان مغرض ادعا ميكنند كه سب و لعن خلفا و همسران نبى (ص) از واجبات مهم در مذهب شيعه است ما با كمال معذرت بايد بگوئيم اين آقا روى هر علتى كه بوده دروغ ميگويد و در سراسر فقه شيعه سب و لعن هيچ مخلوقى واجب قرار نگرفته حتى لعن ابليس و فرعون‌