و اينك كتب فقهى شيعه همه‌جا است مطالعه شود. حتى علن فرعون و هر كافر ديگر كه جايز هم باشد وقتى مستلزم ضررهاى مهم باشد باز هم حرام ميشود.

2- سودجوئى:

دسته‌اى از طلاب و ملانماها براى رسيدن به ماديات و جاه پيدا كردن در دل عوام الناس و عزيز شدن در نظر آنان و تثبيت رياست خود به هر وسيله غير مشروع متشبث ميشوند. مثلا با علماى از خود بالاتر به رقابت ميپردازند خرافات را ميان مسلمانان غافل ترويج ميكنند، وجوهات شرعيه را بدون استحقاق تصرف ميكنند و منجمله تعصبات مذهبى را بوجود مى‌آورند و آتش نفاق را در ميان برادران مسلمان روشن ميسازند، حتى گاهى بنام قوم و منطقه و ده‌ها عوامل موهوم ديگر مردم را بجان هم مى‌اندازند تا خود بنان و نامى برسند. مثلا يكى نوشته است قرآن شيعه چهل‌پاره است و ده پاره بيشتر از قرآن سنى‌ها. مى‌بينيد كه برخلاف حس و شهود دروغ ميگويند و از رسوائى خود باكى هم ندارند.

ديگرى تلقين كرده بود كه مردم شيعه دم دارند، و شايد هم بعضى‌ها گفته باشند كه سنيها دم دارند. اين‌چنين با عقول مسلمانان بازى ميشود.

جمعى ازين مزدوران در پاكستان اصرار دارند شيعه خاتميت پيغمبر اكرم (ص) را قبول ندارند. بعضى از متعصبين نوشته‌اند كه در يك مذهب اهل سنت لواط جايز است. خلاصه جمعى از شيطانهاى ملانماى طرفين چيزهائى به همديگر نسبت داده‌اند كه به ذهن مسلمانان شيعه و سنى خطور نكرده است.

(أَ فَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ). اين دسته شكم‌پرست شهوت‌ران ضررهاى زيادى به مسلمانان در همه‌جا و همه وقت وارد آورده‌اند كه اميد ميرود در حكومت اسلامى آينده افغانستان جلو اينان توسط علماى متدين و عاليقدر ما گرفته شود و حداقل محدود شوند.