(ششم) در اينكه قرآن در شب مبارك قدر نازل شده است چند احتمال وجود دارد.

الف- همه قرآن در شب قدر از لوح محفوظ به آسمان دنيا نازل شده است و بعد جبرئيل آن را در ظرف 23 سال تدريجا بر قلب حضرت خاتم النبيين نازل كرده است.[1]

ب- ابتداى نزول قران در شب قدر بوده است‌

ج- در هر شب قدر قرآن از لوح محفوظ براى ملائكه سفره كتبه (يعنى نويسندگان) در آسمان دنيا به آن مقدارى نازل شده است كه جبرئيل آن را تا سال آينده بر آن حضرت (ص) نازل مى‌كرده است.[2]

اين قول براى اينست كه قرآن مجيد در ظرف (23) سال نازل شده است، و اين موضوع گذشته از قطعى بودن آن در خود قرآن نيز بيان شده است كه خداوند قرآن را براى خواندن به آرامى براى مردم جداجدا فرستاده است و كفار ايراد مى‌گرفتند كه چرا قرآن جمله واحدة نازل نمى‌شود در جواب آنان خداوند مى‌گويد كه ما همچنان نجوما و قطعه‌قطعه فرومى‌فرستيم كه بر دل تو آن را ثابت گردانيم و چون ظاهر اين آيه و آيه متقدم نزول دفعى قرآن در شب قدر و ماه رمضان است لذا بيكى از وجوه فوق و نظائر آن رفع تنافى شده است. بهرحال قول اول فاقد دليل معتبر است بلكه خالى از اشكال هم نيست زيرا در قرآن مطالبى وجود دارد كه مربوط به روز و زمان نزول است كه ذكر آن قبل از آن زمان بطور جدى دروغ و بطور اخبار تصورى چندان‌

[1] - روايتى هم از طريق شيعه فى الجملة بر اين دلالت دارد كه فكر مى‌كنم سند آن معتبر نباشد هرچند كه فعلا مراجعه نكرده‌ام.

[2] - و اما ماقبل من: انّا انزلناه فى شأن ليلة القدر فهو خلاف الظّاهر جدّا و ل ادرى هل يتفوه هذا القائل بمثله فى قوله تعالى شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ ...