و رب است كه ميشود از باب قدر متيقن آنرا از قرآن مجيد[1] بدست آورد و ميشود كه حتى در همين سوره فاتحه اشاره به آن را يافت زيرا اولا سخن از ربوبيت عالمين و مالكيت قيامت شده و بعد اختصاص عبادت به او.

بنابراين تعظيم قبور انبياء و اولياء شرك نيست و بعنوان تعظيم شعائر اللّه مستحسن است شفيع قرار دادن ارواح مطهره آنان كه دهها مرتبه از ارواح زنده‌ها قويتراند بدرگاه خداوند عمل صحيح و مثمر است، چه بگويد خداوندا شفاعت آنان را در حق من قبول بفرما و چه بگويد يا رسول اللّه شفيع من بشويد، زيارت اهل قبور مشروع و براى زائر و مزور اجر دارد، زائر چه زن باشد چه مرد.

تعمير قبور امامان تعظيم شعائر اللّه است، و نماز خواندن آنجا هيچ اشكالى ندارد (لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِداً) و كذا تبرك بمراقد مقدسه و ضرايح آنان.

استمداد از غير و خواندن غير خدا نه بعنوان رب و خالق هيچ اشكالى ندارد تا چه رسد كه به شرك منتهى شود.

بالاخرة اين اعمال و امثال آن اولا شرك نيست كه وهابيها جهلا يا عمدا داد و فغان ميكنند و معارف اسلامى را وارونه جلوه ميدهند تا صدها ميليون انسان مسلمان را از اسلام دور كنند و ثانيا حرام هم نيست و فرضا اگر حرام ميبود به شرك نمى‌رسيد زيرا هر حرام موجب شرك نميشود و ثالثا اعمال مذكور مستحب و موجب تقرب بحضرت حق است و استمداد از غير و دعاى او كه بعدا مى‌آيد هرچند مستحب نيست ولى جايز است و بى‌اشكال.

سرّ جواز همه اعمال فوق اينست كه اين اعمال عبادت گفته نميشود زيرا

[1] - به آيه( 51) آل عمران و آيه( 102) انعام و آيه( 36) مريم و غيره مراجعه شود.