نبوده است؟

2- مجموع اياميكه طرف خلقت آسمانها و زمين بوده هشت روز مى‌شود درحاليكه قرآن مجيد در غير اين موضع آنرا شش روز بيان نموده است‌ (وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ... (ق 38)

3- هفت آسمان ميليونها مرتبه از زمين كوچك ما بزرگتر و وسيع‌تر است و از نظر عقل بسيار بعيد بنظر مى‌رسد كه زمين در شش روز و آسمانها در دو روز ساخته شده باشد. در جواب سؤال اول گفته اند كه مراد از ايام روزهاى متعارف نيست بلكه مراد دوره‌ها است.

در جواب سؤال دوم گفته شده كه چهار روز طرف خلقت زمين و تقدير اقوات آنست و دو روز زمان خلقت آسمانها كه مجموعا شش روز شود تقدير آيه اينگونه است فى (تتمة) اربعة ايام.

و جواب ديگر اينست كه اين چهار دوره براى تقدير اقوات زمين است و مراد فصول اربعه است و ربطى به شش روز خلقت آسمانها و زمين ندارد زيرا خلقت غير از تقدير است آيات ديگر، خلقت آسمانها و زمين را به شش روز تحديد كرده است و از تقدير اقوات ذكرى نشده است بلى در اين آيات تنها چهار روز از شش روز خلقت بيان شده است.

براى سؤال سوم جواب خوبى بايد جستجو شود و نگارنده بفهم آن موفق نشده است.

22- وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا ما كُنْتَ تَدْرِي، مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا ... (شورى 52)

و همچنين وحى كرديم بسوى تو روحى كه از امر ما است تو نبودى كه ميدانستى كتاب و ايمان چيست لكن انرا نورى قرار داديم كه به آن هركس را كه بخواهيم هدايت كنيم، سوال مهم اينجاست كه آيه قبل از وحى مذكور نفى علم حضرت پيغمبر را از كتاب و ايمان مى‌كند كه گويا آنحضرت قبل‌