«إِنَّا لَمَّا طَغَى الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِي الْجارِيَةِ»

ما شما را در كشتى حمل نموديم. آيه شريفه نمى‌گويد ما آن‌ها را حمل نموديم؛ بلكه مى‌فرمايد: ما شما را حمل نموديم.

دراين‌جا اين احتمال وجود دارد كه مراد از كلمه شما، در اين آيه مباركه، خطاب به آن مردمى باشد كه در زمان پيغمبراكرم صلى الله عليه وآله وسلم زندگانى مى‌كردند. البته آن‌ها در آن موقع نبودند؛ ولى پدران شان و اجداد شان در آن زمان موجود بودند. بنابراين انسان‌هاى زمان پيغمبراسلام صلى الله عليه وآله وسلم مع‌الواسطه در آن زمان وجود داشته‌اند و چنان‌چه اگر آبا و اجداد آن‌ها غرق مى‌شدند، مسلماً نسل انسان قطع مى‌شد و بعد از آن‌ها ديگر انسانى وجود نداشت. لذا وقتى آنان را حمل نموده است؛ گويا همه مردم را حمل نموده است. از نظر ادبيات فعل «حَمَلْنَاكُمْ» به تقدير مضاف است، مثلًا بگويد: (وحملنا اجدادكم)

گوش شنوا

«لِنَجْعَلَها لَكُمْ تَذْكِرَةً وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ»

چرا ما اين كار را كرديم؟ براى اين‌كه شما پند بگيريد. تذكره، يعنى مايه پند گيرى و عبرت شما گردد؛ زيرا امت‌هاى پيشين كه از دستور پيغمبران خود سرپيچى كردند و اين كار سبب هلاكت آن‌ها در دنيا و سبب عذاب شان در آخرت گرديد. اكنون شما بايد از آن‌ها عبرت بگيريد. اگر شما به سرنوشت دنياى آنان گرفتار نشده‌ايد، به اين دليل نيست كه در قيامت نيز شما عذاب نمى‌شويد؛ بلكه در قيامت كيفر اعمال شما داده مى‌شود.

در واقع غضب پروردگارجل جلاله هميشه از مسير و كانال طبيعى به‌وجود مى‌آيد و در همين عصرى كه ما زندگانى مى‌كنيم نيز يك‌عده عذاب خداوند جل جلاله را مى‌بينند و به‌