ممكن است كه اين تشكيلات وسيع، با اين اين‌همه عظمت و حكمت تصادفاً به وجود آمده باشد. آيا هيچ عاقلى اين را قبول مى‌كند؟ از نظر عقلى به‌وجود آمدن يك ساختمان كوچك، از روى تصادف محال است، چه رسد به كائنات؛ اگر كسى بگويد كه اين ساختمان تصادفاً به وجود آمده است. هيچ كسى قبول نمى‌كند، همه به كم عقلى او مى‌خندند، چه رسد به اين نظام پيچيده كه عقل دانشمندان بزرگ را متحيّر نموده است‌

بنابراين وقتى عقل ما، تصادف را در يك ساختمان كوچك قبول نمى‌كند، چگونه مى‌شود ادعا كرد كه تمام كائنات، با اين همه عظمت و تشكيلات و اين‌همه كهكشان‌ها، نباتات، جمادات، انسان‌ها و حيوانات كه هر كدام داراى نظم و حكمت‌اند، از روى تصادف به وجود آمده باشد؟ تصادف از نظر عقلى محال است و همان‌گونه كه اعمار يك ساختمان بدون مهندس و كارگران فنّى امكان ندارد، جهان آفرينش نيز بدون خالق مدبّر، حكيم و توانا امكان پذير نيست؛ بايد انسان به عظمت و قدرت خالق و پروردگار ايمان بياورد؛ زيرا نظم اين جهان به‌گونه‌اى است كه همه موجودات آن با هم مربوط هستند و در همان راستاى نظم و ارتباط به صورت دقيق كنترل و مديريت مى‌شوند.

اين موضوع تا حدودى زيادى از نظر علمى كشف شده است. كتاب‌هاى علمى را مطالعه كنيد؛ اگر شما اين كتاب‌ها را مطالعه كنيد چيزهايى را مى‌فهميد كه عقل بشر در برابر آن مبهوت مى‌ماند. آن‌هايى كه ادعاى تصادف مى‌كنند، مسلماً كم‌عقل هستند؛ زيرا امروز با وجود ترقى علوم اگر از يك بچه كوچك هم پرسيده شود كه اين جهان چه‌گونه خلق شده‌است؟ مى‌گويد: اين جهان را يك حكيم مدبر و توانا خلق كرده است؛ موضوع خيلى علمى شده است. امروز علاوه بر پيشرفت علوم تجربى، بشر از از نظر عقلى نيز نسبت به گذشته رشد كرده است و توسط