در نماز خود حضور قلب داشته باشد و خدا را با خلوص نيّت عبادت كند، روحش بيشتر انرژى مى گيرد و بيشتر به خدا نزديك مى‌شود. روح انسان موجود مقدس است و نبايد انسان كارى كند كه روح او آلوده و كثيف شود؛ روح تنها با ذكر خداى سبحانجل جلاله شفافيت خود را حفظ مى‌كند و برهمين اساس خداوند متعال جل جلاله به بندگانش امر كرده است كه درهر روز پنج مرتبه با پروردگار خويش ارتباط برقرار نمايند و نماز بهترين راه ارتباط انسان با خالق است و به همين علت، قرآن مى‌فرمايد: «وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلاتِهِمْ يحَافِظُونَ» آنانى‌كه نماز خود را حفظ مى‌كنند.

«أُولئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ»

آنان در باغ‌هاى بهشتى گرامى داشته مى‌شوند.

كسانى‌كه نفس خود را تربيت وغرايز خود را تعديل كرده‌اند؛ از فحشا و منكرات دورى جستند، به اقامه شهادت حق همت گماشتند، به عهد و پيمان خود استوار ماندند، نماز اول وقت انجام دادند؛ آن‌ها در پيشگاه پروردگار خويش داراى مقام و منزلت هستند و در بهشت از آن‌ها پذيرايى مى‌شود.

طمع بى‌جا

«فَما لِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ»

پس كسانى‌كه گردن خود را بلند مى‌گيرند و تند تند راه مى‌روند و نزد تو شتابانند، گويا در جستجوى چيزى هستند." مهطع" در عربى به‌كسى گفته مى‌شود كه گردن خود را بلند گرفته و تند تند راه مى‌رود و انسان مى‌فهمد كه به‌دنبال چيزى است و آن را جستجو مى‌كند.