مبارك و بدن شريف آن حضرت (ص) آزار و اذيت برساند خداوند در نفوس آنان تصرف مى‌كند و انگيزه شيطانى شان مغلوب و ضعيف مى‌شود كلمه «مستور» اگر به معناى خود- اسم مفعول- باشد معنايش روشن است كه حجاب مذكور مادّى و محسوس نيست؛ بلكه معنوى و باطنى است و اگر به معناى ساتر باشد صفت تأكيدى حجاب است. و قرار دادن پوشش بر دل كفّار كه قرآن را نفهمند و سنگينى گوشهاى شان كه آن را نشنوند كه در آيه بعدى آمده است إضلال آن‌ها است، اين إضلال إبتدايى نيست كه ظلم و قبيح باشد، بلكه إضلال انتقامى و مسبوق به دشمنى آنان با پيامبر (ص) و تنفّر آنان از شنيدن قرآن است، كه نتيجه سياه شدن و كثيف شدن قلب (روح) و سنگين شدن معنوى گوشها است.

توضيح هدايت و إضلال بر دو گونه است: إبتدايى و ديگرى استتباعى.

هدايت إبتدايى، اين هدايت به همه بندگان مى رسد و اگر به كسى نرسد او جاهل قاصر است و قاصر معذور است‌ «هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى‌ ...» (البقرة: 185) «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبِيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً» (الإنسان: 3)

هدايت استتباعى و ثانوى، هدايتى كه در اثر پذيرفتن هدايت اوّلى حاصل مى‌شود، در اين هنگام نفس. استعداد بهتر پيدا مى‌كند و مستحق مرتبه بالاتر مى گردد و خدا هم به او هدايت ثانوى را إعطا مى‌كند. «وَ يَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدىً ...» (مريم: 76) «وَ الَّذِينَ اهْتَدَوْا زادَهُمْ هُدىً وَ آتاهُمْ تَقْواهُمْ» (محمد: 17) و غير اين آيات. إضلال إبتدايى كار شيطان و پيروان شيطان است و اين كار قبيح است و خداى حكيم و عادل هرگز اين كار را نمى‌كند. سبحانه و تعالى عمّا يصفه الجاهلون.

إضلال استتباعى و ثانوى‌

همان گونه كه هدايت اوّلى استحقاق هدايت ثانوى را به وجود مى‌آورد و خداوند آن را به بنده خود عطا مى‌كند، ضلالت إبتدايى كه با اختيار بنده صورت مى گيرد نفس او را كدر