بنا براين آيه فوق يك معجزه علمى قرآن مجيد است. بلى بعض مصاديق اين قانون حتى براى عربهاى آن زمان و ساير اقوام نيز ظاهر بود و در درخت خرما عملى ميكردند گرد درخت نر را، بر درخت ماده، مى پاشيدند تا ثمر دهد ولى قرآن آن را بعنوان يك قانون كلى بيان كرده و لينه گياه شناس، آن را بطور علمى إثبات كرد.

در آيه ديگر قرآن اين قانون فراتر از ثمرات رفته است‌ «فَأَنْبَتْنا فِيها مِنْ كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ» (لقمان: 10)؛ بوسيله آب باران از هر جفت گياه با ارزش رويانديم.

اجتماع بالذت إنسانى، در بهشت‌

«جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ الْمَلائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بابٍ،. سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ» (الرعد: 23- 24)؛ در باغهاى جاويدان بهشت مؤمنين متدين‌[1] و پدران و همسران و فرزندان صالح آنان داخل مى‌شوند و فرشته ها از هردرى بر آنان داخل مى‌شوند و برآنان سلام مى‌كنند، كه در دنيا (از هوسهاى حرام و در برابر بلاها و أداى واجبات) صبر كرده‌اند، چه پايان خوبى دار آخرت.

واقعاً چه زندگانى شيرين كه إنسان‌ها با أجداد و پدران (و مادران) و همسران و فرزندان يكجا باشند. خدا اين مقام را نصيب همه مؤمنين عامل بعمل صالح بفرمايد. ولى فكر مى‌كنم كه قضيه به همين ساده‌گى نيست. مطلب مهم و دقيقى هم اينجا است كه اين آيه مباركه متعرض آن نشده است.

به آيات زير توجه فرماييد:

1- «وَ لِكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمَّا عَمِلُوا ..» (الأحقاف: 19) «هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ ..» (آل‌عمران: 163)

2- «أُولئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ ..» (الحديد: 10)

3- «مِنْهُمْ مَنْ كَلَّمَ اللَّهُ وَ رَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجاتٍ ..» (البقرة: 253)

[1] - كه شرايط آنان در آيه سابقه ذكر شده.