مظهر تجلى اسم اللَّه اعظم است، پيامبر اسلام، جامع كمالات پيامبران، و كتاب او نيز جامع كتب وحيانى است.[1]

آيات و رواياتى كه بر مُهَيْمِن (مسلّط و مُشْرف) بودن قرآن اشاره دارند، مؤيد اين مطلب اند كه از آن جمله است:

«وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ وَ مُهَيْمِناً عَلَيْهِ‌.[2]

و اين كتاب را به سوى تو به حق فرو فرستاديم، در حالى كه كتاب‌هاى آسمانى پيشين را تصديق مى‌كند و نسبت به آن مسلط و نگهبان است».

در روايتى از رسول اكرم صلى الله عليه و آله آمده است:

اعطيتُ السُّوَرَ الطِّوالَ مَكانَ التَّوراةِ، واعطيتُ المِئينَ مَكانَ الإِنجيلِ، واعطيتُ المَثانِيَ مَكانَ الزَّبورِ، وفُضِّلتُ بِالمُفَصَّلِ؛ ثَمانٌ وسِتّونَ سورَةً، وهُوَ مُهَيمِنٌ عَلى‌ سائِرِ الكُتُبِ، وَالتَّوراةِ لِموسى‌ وَالإِنجيلِ لِعيسى‌ وَالزَّبورِ لِداوودَ.[3]

سوره‌هاى بلند، به جاى تورات به من داده شده است، صدتايى‌ها، به جاى انجيل، و دوگان‌ها به جاى زبور. سوره‌هاى تفصيلى [و كوتاه‌] نيز- كه شصت و هشت سوره است-، افزون، به من داده شده است. اين قرآن، حاكم بر ديگر كتاب‌ها [ى آسمانى‌] است. تورات، از آنِ موسى است و انجيل، از آنِ عيسى است و زبور، از آنِ داوود.

در روايت ديگرى آمده است:

واعطيتُ جَوامِعَ الكَلِمِ.[4]

خدا به من كلمات جامع داده است.

ابن عربى، در شرح اين روايت آورده است كه همه حقايق و معارف به پيامبر صلى الله عليه و آله‌

[1]. ر. ك: شرح فصوص الحكم: ص 1153- 1156؛ آداب الصلوة: ص 310.

[2]. مائده: آيه 48.

[3]. ر. ك: ص 291 ح 131.

[4]. ر. ك: سنن الدار قطنى: ج 4 ص 144 ح 8.