به نظر مى‌رسد اين سيره عقلا نيز مانند سيره مربوط به خبر واحد به عقل بر مى‌گردد و صرف اعتبارى كه بتوان آن را كنار گذاشت و روش ديگرى اعتبار كرد، نيست. زيرا اگر ظهور معتبر نباشد و انسان‌ها در بيان مقاصدشان صرفاً از نص استفاده كنند، زندگى اجتماعى غير ممكن يا مشقّت‌آميز خواهد بود و اين خلاف عقل و حكمت است.

نكته آخر اين كه ممكن است چند حديث، ظاهراً در يك معنى باشند اما وقتى اين احاديث را كنار هم بگذاريم در مجموع به نص تبديل شود و هر گونه احتمال خلافى از ذهن مخاطب پاك شود.

براى مثال آيات و احاديث متعدّدى در خصوص معاد جسمانى وارد شده كه هر كدام از اين آيات و احاديث به تنهايى ظاهر است، اما وقتى خداوند با الفاظ مختلف بر معاد جسمانى تأكيد مى‌كند، اگر با منطق كل‌نگرى به اين الفاظ نگاه شود، احتمال خلاف به صفر مى‌رسد و اين الفاظ با ملاحظه همديگر در حكم نص خواهند بود.