كعبه، چقدر حق تو بزرگ است؛ ولى به خدا سوگند حق مؤمنْ از حق تو بزرگ‌تر است.

مى‌دانيم كه رعايت احترام مسجدالحرام و كعبه به صورت خاص بر هر مسلمان واجب است و يكى از مهم‌ترين فرايض مسلمانان، به ويژه گروهى كه به زيارت آن مكان مقدس شرفياب مى‌شوند، رعايت حرمت آن مكان شريف است تاآنجاكه فقها فتوا مى‌دهند در صورت كمى استقبال مسلمانان از سفر به زيارت خانه خدا و يا نبود تمكن مالى براى انجام دادن فريضه حج، بر حاكم اسلامى واجب است از بيت‌المال هزينه كند و مسلمانان را راهى سفر حج كند. اما در اين سخن گران‌بها از امام كاظم (ع) آشكار است كه انسان مؤمن، بيشتر از كعبه حرمت دارد و رعايت احترام او و اداى حقوقش بر همه انسان‌ها لازم و واجب است. همچنين از امام صادق (ع) روايت شده است كه به يونس بن عبد الرحمان مى‌فرمايد:

يا يونس من حبس حق المؤمن، أقامه الله يوم القيامة خمسمأة عام على رجليه حتى يسيل عرقه أو دمه وينادى مناد من عند الله عز و جل هذا الظالم الذى حبس عن الله عز و جل حقه، قال فيوبخ اربعين يوم و يؤمر به الى النار:[1]

اى يونس، هر كس حق مؤمن را حبس كند [و او را از حق خود محروم كند] خدا در روز قيامت او را پانصد سال ايستاده نگه مى‌دارد تا اينكه عرق يا خون او جارى شود و ندادهنده ندا سر مى‌دهد اين فرد كسى است كه حق خداى متعال را ادا نكرده است. امام [در ادامه فرمود] سپس چهل روز توبيخ مى شود و [سرانجام‌] داخل جهنم مى‌شود.

از پيامبر خدا (ص) نيز روايت شده است كه فرمود:

مثل المؤمن كمثل ملك مقرب، و إن المؤمن أعظم حرمة عند الله و أكرم عليه من ملك مقرب:[2]

مَثل مؤمن همانند فرشته مقرب است؛ و اينكه انسان مؤمنْ از فرشته مقرب خداوند حرمتش بيشتر و گرامى‌تر است.

[1]. الكافى: ج 2 ص 367 ح 2.

[2]. مشكاة الانوار: ص 149؛ بحار الانوار: ج 64 ص 72.