است: عبارات كتاب قبسه را با كلمه «قلتُ» و كلام عين العين را با لفظ «قال» و الفاظ انسان العين را با جمله «اقول» مشخص كرده است.[1]

9. معوّل العقول فى قلع أساس الاصول، كه از باب تخفيف، آن را قلع الاساس هم مى‌خوانند. سيد دلدارعلى هندى كتابى به نام اساس الاصول نوشته كه در آن الفوائد المدنيةى ميرزامحمّدامين استرآبادى را نقض كرده، و ميرزامحمّد هم اين كتاب را ردّ بر اساس الاصول دلدارعلى نوشته است. وى در اين كتاب به شيخ‌جعفر نجفى توهين كرده است.[2]

10. دوائر العلوم و جداول الرسوم، كه علوم كثيره و غريبه را جمع كرده و كتاب بزرگى شده كه به او تحفة الخاقان هم گفته شده است.[3]

11. الصيحة بالحق على من ألحد و تزندق، ردّى بر الحق المبين شيخ‌جعفر نجفى است.[4]

12. غمزة البرهان لنبهة الوسنان، اين كتاب در ردّ علماى اصول براى بيدارى آنها از خواب است.[5]

13. القسورة، در اين كتاب اعتراضاتى بر مجتهدان وارد كرده و مسائلى را به صورت سؤال مطرح كرده، مانند اين كه آيا باب علم منسدّ است؟ سپس به آنها جواب داده و براى ميرزاى قمى صاحب قوانين فرستاده است. ميرزا هم كتابى در ردّ آن نوشته است.[6]

15. مجالى الانوار در مبدأ و معاد، كه در سال 1220 تأليف كرد و خودش نيز آن را شرح كرده، با نام مجال المجالى (كه در آن حكيم الهى ملا على نورى را ردّ كرده) براى فتحعلى‌شاه هديه مى‌فرستد.[7]

[1]. ريحانة الأدب، ج 1، ص 85؛ الذريعة، ج 17، ص 35، ش 195 و ج 2، ص 389- 390.

[2]. الذريعة، ج 17، ص 167، ش 97 و ج 21، ص 207، ش 4642.

[3]. الذريعة، ج 8، ص 267، ش 1132.

[4]. الذريعة، ج 15، ص 104، ش 697.

[5]. همان، ج 16، ص 60، ش 297.

[6]. همان، ج 17، ص 83، ش 444؛ مكارم الآثار، ج 3، ص 939.

[7]. الذريعة، ج 19، ص 373- 374، ش 1663 و 1665.