16. آينه عباسى، يا همان امالى عباسى، به زبان فارسى و به امر عباس‌ميرزا فرزند فتحعلى‌شاه در ردّ اهل‌كتاب و اثبات نبوّت خاصّه نوشته است.[1]

شيخ‌حسين بحرانى (م قبل از 1240 ق)

حسين‌بن محمّدبن على‌بن ابراهيم عيثان بحرانى، محدّث و شاعرى زبردست بود كه از بزرگان اخبارى در عصر خويش به‌شمار مى‌آمد. وى پس از تكميل مقدمات علوم اسلامى نزد علماى بحرين، به كربلا هجرت نمود و مدارج فقه و حديث را در محضر معروف‌ترين استاد خود شيخ‌يوسف بحرانى (م 1186 ق) صاحب الحدائق الناضرة پيمود. شاگرد معروف او فتحعلى‌خان، سبط كريم‌خان زند است. وى در نبرد محدّث نيشابورى ميرزامحمّد اخبارى مقتول در برابر اصوليان، همرزم او بود و گرچه آقابزرگ تهرانى او را از شاگردان ميرزامحمّد اخبارى شمرده است،[2] برخى اين سخن را ردّ كرده‌اند و احتمال داده‌اند كه ميرزامحمّد شاگرد او بوده باشد![3] به هرحال، وى در مسجد صاحب حدائق واقع در محله باب‌الطاق كربلا مشغول امامت و رهبرى اخباريه بود.[4]

از مشهورترين آثار شيخ حسين بحرانى، منظومة فى الاجتهاد والاخبار است كه در ردّ اجتهاد و اصول فقه سروده و ميرزامحمّد اخبارى همه آن را در كتاب مصادرالأنوار درج كرده است.[5]

[1]. همان، ج 2، ص 318، ش 1275.

[2]. الذريعة، ج 23، ص 64، ش 8056.

[3]. دايرة المعارف تشيّع، ج 3، ص 109، عبدالحسين شهيدى. نيز: تراجم الرجال، ج 1، ص 304، ش 592، نشر: دليل ما.

[4]. دايرة المعارف تشيّع، ج 3، ص 109. درگذشت شيخ‌حسين بحرانى دقيقاً مشخص نيست؛ ولى شاگردش فتحعلى‌خان در كتاب الفوائد الشيرازية براى وى طلب رحمت و مغفرت مى‌كند. از آن‌جا كه اين كتاب در سال 1240 ق، به اتمام رسيده، معلوم مى‌شود كه شيخ حسين بحرانى قبل از 1240 از دنيا رفته است( أعيان الشيعة، ج 9، ص 401، ش 5530؛ الذريعة، ج 23، ص 63).

[5]. الذريعة، ج 21، ص 96، ش 4106 و ج 23، ص 63، ش 8055. آقابزرگ تهرانى ارجوزه‌اى را هم به غيراز اين منظومه به وى نسبت مى‌دهد( الذريعة، ج 1، ص 451، ش 2263) كه به نظر مى‌رسد همين منظومه باشد و نه كتابى ديگر.