سنّ چهل سالگى هشتاد كتاب و رساله داشته است.[1] به برخى از آثار او اشاره مى‌كنيم:

1. صحيفة الصفا، كتاب معروف او كه در دو مجلّد تنظيم شده است: در جلد اوّل، بحث مقدّماتى رجالى و مطالب مهمّ ديگرى از علم حديث و درايه را ذكر كرده، و در جلد دوم احوال رجال را به ترتيب حروف هجا از جمله شرح‌حال خود و تأليفاتش را نوشته است.[2]

2. منية المرتاد فى ذكر نفاة الاجتهاد، كتاب بزرگى كه از اصحاب ائمه تا زمان خود، هركسى را كه منكر اجتهاد بوده و ردّى بر آن نوشته، ياد كرده است.

3. شمس الحقيقة، در تعاليم و معارف اخباريه است.[3]

4. البرهان فى التكليف والبيان، يا برهانية، در بيان تكليف و شرايط و اسباب آن و تشييد مسلك اخبارى و ردّ و توهين به مجتهدان است.[4]

5. حرز الحواس عن وسوسة الخنّاس، كه در پايان آن، 39 فرق بين اخباريان و اصوليان ذكر كرده است.[5]

6. الطهر الفاصل بين الحق والباطل، وى در اين كتاب 86 فرق بين اخبارى و اصولى مى‌گذارد.[6]

7. الدمدمة الكبرى فى الردّ على الزنادقة الصغرى، كتاب ديگرى در ردّ اصوليان است.[7]

8. قبسة العجول، ميرزامحمّد اين كتاب را در ردّ علم اصول نگارش كرده، ميرزاى قمى رساله‌اى به نام عين العين در ردّ آن نوشته، و بعد ميرزامحمّد كتاب انسان العين را در ردّ عين العين به تأليف درآورده و براى آن سه عنوان قرار داده‌

[1]. روضات الجنات، ج 7، ص 127؛ طرائق الحقائق، ج 1، ص 183.

[2]. مكارم الآثار، ج 3، ص 938.

[3]. الذريعة، ج 14، ص 221، ش 2285.

[4]. ريحانة الأدب، ج 1، ص 86؛ الذريعة، ج 3، ص 92، ش 291.

[5]. الذريعة، ج 6، ص 393، ش 2441.

[6]. همان، ج 15، ص 193، ش 1295؛ دائرة المعارف الإسلامية الشيعية، ج 2، ص 224.

[7]. الذريعة، ج 8، ص 263، ش 1112؛ مكارم الآثار، ج 3، ص 937.