جان! و اى رهاننده جان از جان! در كار ما گشايش آر و ما را از سختى بِرَهان.

116. عيسى بن مريم عليه السلام‌- از دعاهايى كه پيوسته مى‌خواند-: خدايا! من چنانم كه نه مى‌توانم آنچه را ناخوش مى‌دارم، از خود دور سازم، و نه سودى را كه اميد دارم، به خود رسانم؛ بلكه كار در دست غير من است، و من گروگانِ كردار خويشم.

پس هيچ نادارى، نادارتر از من نيست. چنانم مدار كه دشمنانم شاد گردند و دوستانم ناشاد. مصيبت مرا در دينم قرار مده، و كسى را كه به من رحم نمى‌كند، بر من مسلّط مگردان.

117. امام صادق عليه السلام: عيسى بن مريم عليه السلام از حوالى رَوحاء گذشت در حالى كه [در مناجات با خدا] مى‌گفت: «گوش به فرمان توست اين بنده تو؛ پسر كنيز تو، گوش به فرمان توست».

118. تاريخ دمشق‌- به نقل از وهب بن منبّه-: دعاى عيسى عليه السلام كه با آن براى بيماران و زمينگيران و نابينايان و ديوانگان، دعا مى‌كرد، اين بود: «خدايا! تو خداى هر كسى هستى كه در آسمان است و خداى هر كسى هستى كه در زمين است، و خدايى جز تو در آن دو نيست. تو سلطان هر كسى هستى كه در آسمان است و سلطان هر كسى هستى كه در زمين است، و سلطانى جز تو در آن دو نيست. تو پادشاه كسى هستى كه در آسمان است و پادشاه كسى هستى كه در زمين است، و پادشاهى جز تو در آن دو نيست. قدرت تو در زمين، همانند قدرت تو در آسمان است و فرمان‌روايى تو در زمين، همانند فرمان‌روايى‌ات در آسمان. از تو