ولاء امامت (رهبرى و پيشوايى دينى)، نصب امام از جانب خدا، عصمت و علم، ولايت تكوينى يا ولاء تصرف، هدايت به امر، و ولايت تشريعى، از ديگر بحث‌هاى اين بخش است.

بخش ديگر رساله، حكومت در نهج البلاغه را، به طور اجمال، مورد بررسى قرار داده است. از مباحث مهم ديگر، كه از نهج البلاغه عنوان مى‌كند، رابطه والى و رعيت است كه با بهترين شيوه در نهج البلاغه بيان شده است. مبحث ديگر را به اهل بيت عليهم السلام و حكومت اختصاص داده، و در پايان، به مبحث حكومت و سكوت تلخ و شكوهمند على عليه السلام اشاره كرده است.

آخرين بخش از اين مجموعه را به بيان حقيقت ولايت اختصاص داده، و اين‌كه «ولى» از اسماى حق و دائمى است. همچنين، در باره اتحاد ولايت پيامبر صلى الله عليه و آله و على عليه السلام سخن گفته، و برخى از فضايل بى‌شمار آن حضرت را بيان نموده است.

463. هجرت در قرآن و «نهج البلاغه»

، قمر تاج شعائرى، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه آزاد اسلامى فسا، استاد راهنما: دكتر محمّد مهدى جعفرى، استاد مشاور: دكتر نجف جوكار، 1378، 313 ص.

يكى از اهداف نگارنده از تدوين اين رساله، نشان دادن تازگى و كاربردى بودن هجرت است، كه اختصاص‌به زمانى خاص ندارد، و پيوسته منشأپويايى فرد و جامعه خواهد بود.

وى، هجرت را از ديدگاه جامعه‌شناسى، قرآن و نهج البلاغه، در 5 بخش و 21 فصل مورد بحث قرار داده است:

در بخش اوّل، رابطه هجرت و تمدن را بررسى كرده است. همچنين، به اين سؤال كه آيا هجرت و پيامد آن، تمدن، يكى از سنن الهى است، پاسخ مى‌دهد.

در بخش دوم، با عنوان هجرت در قرآن، پس از بيان معنى اصطلاحات «هجرت» و «مهاجر»، هجرت بر اساس تفسير موضوعى را مورد بحث قرار مى‌دهد.

در بخش سوم، آيات هجرت را بر اساس شأن نزول دسته‌بندى نموده، در چهار دسته بررسى مى‌كند.

در بخش چهارم، انواع مهاجرت را در پنج نوع با ذكر نمونه ارائه داده است.