همچنان حق‌طلبانه به پيش مى‌تازد تا آنگاه كه باطل محو شود و آرمان‌هاى حق، بر جامعه حكمفرما گردد.

همچنان كه شكى در اسلامى بودنِ انقلاب ايران نيست، ترديدى نيست كه اين انقلاب، انقلاب مستضعفين و محرومين و ستمديدگان بود؛ به اين معنا كه در اين انقلاب، بار سنگينِ مبارزه بر دوش مستضعفين قرار داشت.

آنها كه اعلاميه پخش مى‌كردند، آنها كه جمعيت‌هاى ميليونىِ تظاهر كنندگان را تشكيل مى‌دادند، آنها كه شب‌ها در پشت بام‌ها تكبير مى‌گفتند، آنها كه روزها با دست‌هاى خالى و مشت‌هاى گره كرده و سينه‌هاى عريان به سوى سلاح‌هاى آتشين مى‌رفتند و چون برگِ خزان بر زمين مى‌ريختند، همه آنها مستضعفان و محرومانِ جامعه بودند.

آنها كه امروز در خطوط مقدّم جبهه‌ها و در پشت جبهه، ايثار و جان‌فشانى مى‌كنند، از كدام قشر جامعه هستند؟ آنها كه در بسيج نيروهاى مردمى، جهاد و سپاه، خدمت مى‌كنند، از كدام قشرِ مردم هستند؟

مرورى كوتاه بر آمار شهدا و مجروحان و معلولان جنگ و انقلاب، اين ادعا را به خوبى اثبات مى‌كند.

همان گونه كه انقلاب ايران، انقلابى اسلامى و مبارزه حق عليه باطل است كه در شعارِ «استقلال، آزادى، جمهورى اسلامى» تبلور يافته است، به همين ترتيبْ اين انقلاب، انقلاب مستضعفان عليه مستكبران منطقه‌اى و جهانى نيز مى‌باشد.

مستضعفان و محرومان، بار سنگينِ اين انقلاب را به دوش كشيدند؛ ابراهيم‌وار هر چه داشتند، نثار پيروزىِ حق كردند، تا آنجا كه حتى برخى مادران، تمام پنج فرزند خود را در طَبَق اخلاص گذاشتند و تقديمِ جبهه‌هاى جهادِ حق عليه باطل نمودند و به شهادتِ عزيزانشان افتخار مى‌كنند.

مستضعفان جامعه با تمام وجود خويش در راه پيروزى انقلابْ سرمايه‌گذارى كردند؛ اما در مقابلِ آنچه پرداختند، چه چيزى نصيب آنها شد و چه گرفتند؟ اين سؤال گاهى از سوى دوستان و گاه از سوى بد خواهانِ انقلاب مطرح مى‌شود. در اينجا، روى سخن من با دوستان انقلاب است و با پرسشِ دشمنانْ كارى ندارم.

محرومان جامعه حق دارند كه از ما مسئولان كشور بپرسند كه دستاورد و ارمغان انقلاب براى ما چيست؟

عزيزان من! برخى دستاوردهاى انقلاب را همگى شنيده و ديده‌ايد و برايتان آشكار شده است. دستاوردهاى انقلاب دو گروه هستند؛ دستاوردهاى عمومى و دستاوردهاى خاصّ محرومين.

يكى از بزرگ‌ترين دستاوردهاى انقلاب اسلامى ايران، استقلال كشور است.

استقلال كشور يك ارمغان عمومى براى همه اقشار كشور است. امروز در تمام ايران، از سيستان تا خوزستان و از خوزستان تا آذربايجان و از آنجا تا خراسان، حتى يك نفر بيگانه در سياست داخلى و خارجى كشور، در ابعاد اقتصادى و نظامى و سياسى كشور، در ارگان‌ها و نهادها، كوچك‌ترين حاكميّت و حقّ دخالت را ندارد.

امروز ايران كشورى مستقل است.

تنها من اين را نمى‌گويم؛ شما هم مى‌دانيد كه در زير آسمان و روى زمين، اگر يك كشورِ مستقل وجود داشته باشد، آن كشور، ايران است. (تكبير نمازگزاران)

يكى ديگر از دستاوردهاى عمومىِ انقلاب، آزادى سياسى و آزادى انتخابات است. امروز، روز انتخابات بود. شناسنامه من، در دسترس نبود، گفتم: برويد و بگوييد: