بنا بر اين، من اگر بتوانم، عرايضم را فشردهتر بيان مىكنم. قبل از شروع سخنانم، از همه شما مردم عزيز كه در اين روز سرد و هواى يخبندان، با چنين استقبال شديدى به پاى صندوقهاى رأى رفتيد و در انتخابات شركت كرديد، تشكر مىكنم.
هنوز نتيجه انتخابات اعلام نشده است؛ اما شما مردم عزيز با شركت در انتخابات، دو كار را انجام داديد؛ هم به وظيفه دينى خود عمل كرديد و هم مشت محكمى بر دهان ضدّ انقلاب داخلى و خارجى زديد و براى چندمين بار اثبات نموديد كه ضدّ انقلاب، از ميدان به در رفتن شما مردم را بايد در مرگِ خود ببيند. (تكبير نمازگزاران)
خطبه اول، توضيحاتى در باره آيه شريفه «قُلْ امَرَ رَبّى بِالْقِسْطِ ...»[3] است.
دوستان و دشمنان انقلاب، همگى قبول دارند كه اين انقلاب، انقلابى اسلامى بوده است؛ زيرا انگيزه نيروهاى انقلابى، عامل اصلىِ حركت، رهبرى انقلاب و نيروها و امكاناتِ نهضت كه سبب پيدايش اين انقلاب شدند، همگى متعلق به اسلام بودند.
مراجع، مجتهدين، وعّاظ، مساجد، جمعيتها و بلندگوهاى مساجد، همگى براى اجراى اسلام در خدمت اين انقلاب قرار گرفتند.
بنا بر اين بدون ترديد، انقلاب ايران، انقلابى اسلامى بود.
انقلاب ما، مبارزه حق عليه باطل بود.
مبارزه بردگان، مبارزه كشاورزان، مبارزه كارگران و يا مبارزه خرده بورژواها و امثال آن كه در دنيا شناخته شده است، نبود. مبارزه ما از حق شروع شد و به سوى حق حركت كرد و