اشتباهات گذشته خود را جبران كنيد و نقاط قوّتِ خويش را كه موجب پيشرفتتان شده، تقويت كنيد. ارزيابى و محاسبه اعمال، يكى از اصول اسلامى و يكى از وظايف حتمىِ ماست.

يكى از اصول اسلامىِ ديگر اين است كه منشأ همه خيرها، خوبى‌ها، پيشرفت‌ها و پيروزى‌ها، خداوند متعال است و منشأ همه فتنه‌ها، شرها و زيان‌ها، اشتباهاتِ خود انسان است. چنانكه خداى سبحان مى‌فرمايد:

«ما اصابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ وَ ما اصابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ»[1]

[هر خيرى كه به تو رسد از جانبِ خدا است و هر شرّى كه به تو رسد از جانبِ خودِ توست.]

بنا بر اين، انسان بايد اشتباهات خود را جبران كند و نبايد مغرور باشد و بگويد همه كارهايى كه من انجام مى‌دهم و راه‌هايى كه طى مى‌كنم، درست است و جز حق و سعادت، چيزى نيست. حتى انبيا و امامان معصوم عليهم السلام نيز چنين ادعايى نكرده‌اند. پس ما كه همه جايز الخطا هستيم، بايد هر گاه مرتكبِ اشتباهى شديم، آن را جبران كنيم. خداوند هم كريم است و ان‌شاءاللّه جبران خواهد كرد.

يكى از دستاوردها و نقاط قوّتِ انقلاب ما، مسئله وحدت است. لزوم وحدت، يك موضوعِ عقلى و شرعى است و همه مردم از منافعِ آن و خسارت‌هاى اختلاف، آگاه هستند. با وجود اين، متأسفانه در همه اديان، اختلافات مذهبى به وجود آمده است.

در اسلام نيز اختلاف مذاهب پيش آمده و جنگ هفتاد و دو ملّت بين آنها درگير شده است. حافظ مى‌گويد:

در هر صورت، در طولِ ساليان دراز، اختلاف‌هاى متعددى در بين ما وجود داشت تا اينكه به بركتِ انقلاب اسلامى و دستورهاى آسمانىِ امام راحل (قَدَّسَ اللَّهُ نَفْسَهُ الشَّريف)، اين اختلافات رو به ضعيف شدن و از بين رفتن گذاشت.

در نتيجه در اثر انقلاب، شيعه با شيعه متحد شد. شيعه با سنّى متحد شد.

حتى مسلمانان با غير مسلمانانى كه با يكديگر نقاط مشترك داشتند و مثلًا هر دو مستضعف يا استعمار زده يا مظلوم يا همجوار و هم منطقه بودند يا منافع مشترك داشتند، با يكديگر متحد شدند.

اكنون به فضل پروردگار، چنين اتحادى در سرتاسر دنيا شروع شده است. در گذشته، اين مطلب را به فرهنگِ ما تحميل كرده بودند كه چشمِ ديدن همديگر را نداشتيم. وقتى به يكديگر نگاه مى‌كرديم به چشمِ قاتلِ پدر، به يكديگر نگاه مى‌كرديم. اما اكنون الحمد للّه پروردگار به فضل خود، نعمت بزرگِ وحدت ملّى را به همه ما عنايت فرموده است.

به همان اندازه كه وحدت اجتماعى براى ما نعمت است، تحمل كردنِ آن براى دشمنانِ ما مانند آمريكا مشكل است. امپرياليسم جهانى نمى‌تواند وحدت مسلمانان و اقليت‌هاى مذهبىِ كشور ايران را ببيند و تحمل كند.

امپرياليسم جهانى نمى‌تواند ببيند كه در ايران، اقليت‌هاى مذهبى در كنار مسلمانان عليه دشمن مى‌جنگند. در راه مملكتِ خود فداكارى مى‌كنند. خون مى‌دهند و شهيد مى‌شوند.

در ايران سنّى‌ها دوش به دوشِ شيعيان با دشمن مى‌جنگند. دشمن نمى‌تواند اين وحدت را تحمل كند.

دشمنان ما خواب نرفته‌اند. بيدارند و مى‌خواهند هر روز از سويى مانند عراق يا امارات متحده يا شوراى خليج فارس يا تركيه يا سعودى و ديگران، جنگى عليه ايران به راه بيندازند و با راه انداختنِ اين جنگ و

[1]- سوره نساء( 4)، آيه 79.