مردم است، بايد از اسلام و مسلمانان دفاع كنند.

امروزه بسيارى از سرزمين‌هاى اسلامى به آتش كشيده شده و در همه جا مسلمانان را كشتار مى‌كنند. من به طور مشخص تعيين نمى‌كنم كه چه بايد كرد. اما هر كدام از ما، در هر حدى كه مى‌تواند، بايد از مسلمانانِ دنيا دفاع كند.

همچنين از دولت به خاطر اقداماتى كه در دفاع از مسلمانانْ انجام مى‌دهد، تشكر مى‌كنيم و از دولت خواهش مى‌كنيم كه اگر شرايط اجازه مى‌دهد، اين اقدامات را گسترش دهد.

شما و ما همگى ادعا مى‌كنيم كه روى زمين و زير آسمان، متولّىِ اسلام، ما هستيم.

ان‌شاءالله اين حرفْ درست باشد. اما وقتى چنين ادعايى مى‌كنيم، انتظاراتِ مسلمانان دنيا هم بالا مى‌رود. مسلمانان دنيا هم انتظاراتى دارند كه بايد به آنها توجه شود. عرايضِ من در باره مناسبت‌هاى هفته تمام شد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ اللَّهُ الصَّمَدُ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً احَدٌ[1]

84 جمعه 29 خرداد 1371- دانشگاه تهران مهم‌ترين عنوان: اهميت معنويات‌

خطبه اول‌

اعوذ باللَّه من الشّيطان الرجيم‌

بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنَا الْعَبْدِ الْمُؤَيَّدِ وَ الرَّسُولِ الْمُسَدَّدِ ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند متعال مى‌فرمايد:

«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنينَ وَ الْقَناطيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الانْعامِ وَ الْحَرْثِ ذلِكَ مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا»[2]

[در چشمِ مردم آرايش يافته است عشق به اميال نفسانى و دوست داشتنِ زنان و فرزندان و هميان‌هاى زر و سيم و اسبانِ داغ بر نهاده و چهارپايان و زراعت. همه اينها متاع زندگىِ اين جهانى هستند.]

عِبادَ اللَّه! اتَّقُوا اللَّه.

بندگان خدا! تقوا پيشه كنيد. پرهيزكار باشيد. تنها راهِ پيمودنِ مدارج كمال و سعادت و تنها راه نجات در دنيا و آخرت، تقوا است و غير از تقوا، هيچ راه نجاتِ ديگرى وجود ندارد.

هر موجود زنده‌اى در نهاد خود درك مى‌كند كه زندگى در اين جهان، زيبا و جالب و لذت‌بخش است. در ميان نعمت‌هاى خداوند، نعمتِ زندگى، بالاترين و زيباترين و لذيذترين نعمت‌ها است و هيچ موجود زنده‌اى حاضر نيست اين نعمت را با هيچ نعمتِ ديگرى عوض كند.

اكنون اين سؤال پيش مى‌آيد كه اين زيبايى، جالب بودن و لذت‌بخش بودن، مربوط به كدام بُعدِ زندگى است؟

آيا معنويات سبب شده كه زندگى از نظر انسانْ اين قدر زيبا و لذت‌بخش شود يا ماديات مانند كوه و دشت و صحرا و باغ و آب و همسر و فرزند و جاه و جلال و طلا و نقره و مقام و قدرتْ سبب شده كه زندگى در نظر انسان، اين همه زيبا و دوست داشتنى باشد؟

ممكن است خيال شود كه اين جنبه مادّىِ زندگى است كه زندگى را براى بشر اين همه شيرين و زيبا نموده است؛ زيرا به عنوان مثال، پولْ شيرين است و مقام و قدرتْ دلِ انسان را

[1]- سوره توحيد( 112).

[2]- سوره آل عمران( 3)، آيه 14.