هند! اگر شما انسان نبوديد و پشه بوديد، در صورتى كه با اين همه جمعيتِ خود به جزيره انگليس حمله مى‌كرديد، صداى شما گوشِ انگلستان را كر مى‌كرد. اگر مورچه بوديد و مى‌خواستيد به جزيره انگليس حمله كنيد، جزيره انگليس را در دنيا غرق مى‌كرديد! چرا شما در برابر چهار مأمور شاخ شكسته انگليسى، اسيرانه و گلّه وار از اين طرف به آن طرف مى‌رويد؟

اين حرف‌ها را سيد جمال الدين اسدآبادى خطاب به مردم هند گفته است.

من به مسلمانان جسارت نمى‌كنم و آن جملات را خطاب به مسلمانان بر زبان نمى‌آورم.

اما به مسلمانان مى‌گويم: اى يك ميليارد مسلمان دنيا! غيرت و شهامت اسلامىِ شما كجا است؟ چرا بايد از كوچك‌ترين حركات و دستورهاى آمريكا كه از آن سوى دنيا آمده، بترسيد يا خوشحال شويد؟

پيامبر گرامى اسلام فرمود:

«مَنْ اصْبَحَ لا يَهْتَمُّ بِامُورِ الْمُسْلِمينَ فَلَيْسَ بِمُسْلِمٍ»[1]

«هر كسى كه صبح كند و به كارهاى مسلمين اهتمام نورزد، مسلمان نيست.»

اكنون چه ستمى باقى مانده كه اسرائيل و آمريكا در فلسطين مرتكب نشده‌اند؟ ما از همه مسلمانان جهان، حتى از مسلمانان كشور شوروى سابق كه تازه از قيد اسارت آزاد شده‌اند، از آفريقايى‌ها، آسيايى‌ها و اروپايى‌ها مى‌خواهيم كه همه با هم در برابر ظلم و ستمِ آمريكا قيام كنند.

اكنون اروپايى‌ها قيام كرده‌اند.

بين خودشان طبلِ وحدت مى‌زنند و مى‌خواهند براى آمريكا دردِ سر درست كنند.

مسلمانان نيز بايد اين فرصتِ طلايى را از دست ندهند و از آن براى احقاق حقوقِ پايمال شده خود استفاده كنند. ان‌شاءالله اميد است كه به لطف خداوند و موهبت پروردگار، فتح و پيروزىِ جهانى نصيبِ شما شود.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ قُلْ يا ايُّهَا الْكافِرُونَ لَا اعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ وَ لَا انَا عابِدٌ ما عَبَدْتُمْ وَ لَا انْتُمْ عابِدُونَ ما اعْبُدُ لَكُمْ دينُكُمْ وَ لِىَ دينٌ‌[2] و السلام عليكم و رحمة اللّه و بركاته.

81 جمعه 11 بهمن 1370- دانشگاه تهران مهم‌ترين عناوين: بزرگداشت دهه فجر و عوامل تداوم انقلاب‌

خطبه اول‌

بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم‌

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ الصَّلاةُ وَ السَّلامُ عَلى‌ سَيِّدِنا وَ نَبِيِّنَا الْعَبْدِ الْمُؤَيَّدِ وَ الرَّسُولِ الْمُسَدَّدِ ابِى الْقاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ.

خداوند سبحان مى‌فرمايد:

«وَ الْفَجْرِ وَ لَيالٍ عَشْرٍ وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ وَ اللَّيْلِ اذا يَسْرِ هَلْ فى‌ ذلِكَ قَسَمٌ لِذى‌ حِجْرٍ، الَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ ارَمَ ذاتِ الْعِمادِ الَّتى‌ لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُها فِى الْبِلادِ وَ ثَمُودَ الَّذينَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ وَ فِرْعَوْنَ ذِى الاوْتادِ الَّذينَ طَغَوْا فِى الْبِلادِ فَاكْثَرُوا فيهَا الْفَسَادَ فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذابٍ انَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ»[3]

[سوگند به سپيده صبح و سوگند به شب‌هاى ده‌گانه و سوگند به جُفت و طاق و سوگند به شبْ چون روى به رفتن نهد. آيا خردمند را

[1]- ر. ك: مجلسى، محمدباقر، بحار الانوار، ج 74، ص 337، روايت 116، باب 20.

[2]- سوره كافرون( 109).

[3]- سوره فجر( 89)، آيه 1-/ 14.