هستند، كم كم در حالِ بازگشت به كويت هستند. ان‌شاءاللّه اقتصادِ كويت هم بازسازى و اصلاح خواهد شد؛ اما مسائل ديگر چطور؟

امروز ديگر وضع كويتى‌ها خوب شده است! سايه آمريكا بالاى سرِ آنها است!

وضعيت عربستان سعودى را در نظر بگيريد. شاهِ آنجا خود را خادم الحرمين مى‌نامد.

وضعيت عربستان سعودى را هم كه اطلاع داريد. قبلًا در سايه ارباب بود.

اكنون اربابش خود به مملكتِ سعودى آمده و در آنجا حضور فيزيكى پيدا كرده است.

آمريكا زن‌هاى بدكاره را به كشور سعودى آورده، مشروب هم آورده است.

خيلى كارهاى ديگر هم كرده است.

اگر خيلى رعايتِ رعاياى سعودىِ خود را بكند، به سربازهايش مى‌گويد كه در ماه رمضان در كوچه و خيابانْ خيلى هرزگى نكنند تا احساسات عمومى جريحه‌دار نشود.

اين بالاترين لطفى است كه يك اربابِ تازه از راه رسيده به مسلمانان و اين مركزِ اسلامى مى‌كند.

در كشور عراق، آدم‌كشى بسيار رايج است. وضعيت مردم، بسيار مبهم و نامعلوم است. از مراجع شيعه ساكن در كشور عراق، مدارس علميه، طلاب علوم دينى و ايرانيان مقيم عراق، هيچ اطلاع دقيق و خبر روشنى در دسترس نيست.

روزى مى‌گويند صدام عده‌اى از مردم را تيرباران كرده و روزى ديگر مى‌گويند آنها را دستگير كرده و به زندان انداخته است.

در اين ميان، ما از ايرانيان مقيم عراق هيچ اطلاعى نداريم.

اگر بگوييم كه از مسلمانان ساكن عراق هيچ اطلاعى در دست نيست، ما را متهم به بنيادگرايى و داشتنِ قصدِ دخالت در امور ديگران مى‌نمايند. بنا بر اين ما از وضعيت ايرانيان ساكن در عراق سؤال مى‌كنيم.

بر اساس عرف بين المللى، اين حقّ مسلّمِ ماست.

وقتى عراقْ كشور كويت را اشغال كرد، هر كشورى كه تعدادى از اتباعش، كم يا زياد، در كويت به سر مى‌بردند، فرياد زنان به دنبالِ اتباع كشور خود مى‌گشتند و مى‌پرسيدند:

از آمريكايى‌ها چه خبر؟ از انگليسى‌ها چه خبر؟ از فرانسوى‌ها چه خبر؟ ازآلمانى‌ها چه خبر؟ از ژاپنى‌ها چه خبر؟

اكنون ما مى‌پرسيم: از ايرانيان مقيم عراق چه خبر؟ ما اصلًا از ايرانيان مقيم عراق هيچ خبرى نداريم. در حالى كه ايرانيان مقيم عراق، مردم عادى نيستند، برجسته‌ترين شخصيت‌هاى علمى هستند.

مراجع عاليقدر شيعه، در عراق زندگى مى‌كنند. حضرت آيت اللّه العظمى خويى در عراق زندگى مى‌كند. حضرت آيت اللّه سبزوارى و ديگران نيز در عراق زندگى مى‌كنند. از آنجا كه آنها ايرانى هستند، ما حق داريم كه در باره آنها اطلاع داشته باشيم.

در جريان جنگ كويت، ژاپن گفت:

از ژاپنى‌ها چه خبر؟ ما هم امروز مى‌گوييم: از ايرانيان مقيم عراق چه خبر؟

من امروز به عنوان يك شهروند ايرانى از اين مكان مقدّس فرياد مى‌زنم كه با اين آتشى كه در عراق برافروخته شده، ما نگران ايرانيان مقيم عراق هستيم و مى‌خواهيم هر چه زودتر از سلامتىِ آنها اطلاع پيدا كنيم.

اخبار مربوط به وضعيت ايرانيان ساكن در عراق را از چه كسى بايد پرسيد؟ از سازمان ملل؟ چرا در جريان تجاوز صدام به كويت، آنها آن همه آتش بر سرِ عراق ريختند، اما امروز در مورد جنايات صدام در حقّ مردمِ بى دفاعِ ساكن در عراق، سكوتْ اختيار مى‌كنند؟